Kirkjuritið - 01.01.1939, Side 16

10
Jón Helgason:
Janúar.
mér hvíla. Ég er í þakkarskuld við liina veraldlegu yfir-
stjórn kirkjumálanna og fjárveitingarvaldið fyrir það
traust, sem ég ávalt hefi átt þar að mæta og fvrir það
tillit, sem þar hefir verið tekið til tillagna minna varðj
andi framlög til kirkjumálanna í ýmsum greinum, eins og
frekast var hægt, vcgna mikilla fjárliagserfiðleika nálægra
tíma. Ég er i þakkarskuld við prófasta þessa lands fyrir
ánægjulega samvinnu og mikilsverða aðstoð. Ég er í
þakkarskuld við liina íslenzku prestastétt vfirleitt. Það má
vel vera, að sumum prestum liafi þótt ég full-aðfiiminga-
samur, og að sumir þeirra hafi einnig í öðrum greinum
haft sittlivað við mig að athuga sem hiskup, þótt ég sé
mér þess ekki meðvitandi að liafa farið þar öðru fram
en skyldan bauð mér. En all að einu hefi ég aldrei átt
nema stakri elskusemi að mæta af þeirra hálfu og cins
af hálfu ágætra lieimila þeirra, er ég sótti þá lieim á ferð-
um mímun og mun ég, meðan lifi, minnast þess með
innilegasta þakklæti. Ég er i þakkarskuld við alla söfn-
uði þessa lands, sem ég liefi sótt heim á ferðum mínum,
og l’yrir þann hlýja lmg, sem þar hefir undantekningalaust
alstaðar mætt mér, og eins fvrir liinar alúðlegu viðtökur,
sem ég' hefi átt að fagna á fjölda sveitaheimila, sem lóku á
inóti mér sem aufúsugesti, þótt ég kæmi til þeirra að öllu
ókunnugur og á mesta annatíma ársins. Ég þekti að vísu
áður íslenzka gestrisni þó mest af orðspori, en ferðir
mínar um landið hafa fært mér lieim sanninn um, að al-
drei liefir of mikið orð af henni farið og að enn má með
fullum rétti telja hana einn af elskulegustuþáttunum íþjóð-
lífi voru. En eins og höfuðstaður vor er mér hjartfólgnast-
ur allra staða, eins veit ég mig ekki í meiri þakkarskuld við
nokkurn söfnuð jiessa lands en við dómkirkjusöfnuðinn og
jætta guðshús, þar sem ég liefi átl mitt kirkjulega lieimili
meira en sjö tugi ára, fyrir alla jiá alúð og ástúð, sem
ég hefi átl hér að mæta, ekki aðeins þau 14 ár starfsæfi
minnar, er ég jafnaðarlega prédikaði hér annanhvern
helgan dag, heldur líka altaf síðan, hvenær sem ég hefi