Kirkjuritið - 01.02.1939, Qupperneq 11

Kirkjuritið.
Hin mikla elfur.
Jörgen Bululal, merlcur gagnrýnandi, ræðir um það i
s,uagrein einni, hvílíkt vonleysi grípi stundum ýmsa rit-
iöfiinda yfir því, hve furðulega lítil áhrif þeir í raun-
111111 öafi á almenning með öllum sinum skrifum. En
lailn bendir þeim aftur á, að þótt áhrifa frá þeim gæti að
agSU .l'^ð á yfirborðinu, þá sé það þó engum efa orpið,
_ ^ödd þeirra slái oft lil hljóðs í djúpum mannssáln-
cUllla °g veki þar ólgu, sem á örlagastund hrjótist fram
llleÖ niiklum krafti.
flann segir eilthvað á þessa leið: Andlegra áhrifa
Vlrðisl °ft gæta tiltölulega lítið í lífi manna. En mælti
sanit ekki segja eitthvað svipað um þau og árnar í Aust-
|'Uiki- ^aer renna lengi neðan jarðar og livergi sést
/eilla v°ttur. En svo alt í einu hrjótast þær upp á vfir-
. 1 Ie og sést þá, að þær eru geysivatnsmiklar. A rensl-
ni' neðanjarðar liafa þær margfaldað kraft sinn.
le >• ^ ^Gri rað ^yrir> að yfirleitt flestum leiðtogum á and-
sviöi geti við og við orðið eiltlivað svipað innan-
^ Josts og þeim rithöfundum, sem hinn danski gagn-
yilandi er hér að hughreysta.
Má
starf
• ú. ekki lnigsa sér, að þeim kennurum, sem taka
enin alvarlega, falli allþungt, er þeir sjá æskuna,
bés'1 hÓt) ^ ^ætur öðrum, hverfa á brott úr skólanum, án
öfS.að *lata vaxið þar að mun að mannviti og mann-
jafn*1 i ^ s^a svo’ akurinn virðist aldrei hafa staðið
's lv*tur til uppskeru fyrir hverskonar lýðskrumara,
11 lvSSJa trúboð sitt fyrst og fremst á múgæði, blindri,
un?nrynÍSlaUSrÍ *1íatri1 °g lægstu auvirðilegustu hvöt-