Kirkjuritið - 01.04.1940, Blaðsíða 8
126
Magnús Jónsson:
April.
þar. Ef einhver fulltrúanna er lögfræðingur, þá er það
gott, en annars er engin liætta á að þingið gæti ekki bjarg-
azt af án sliks. Altaf er hægt að spyrja lögfræðing og fá
lögfræðilega aðstoð, ef eitlhvað þessliáttar her að hönd-
um, þó að ekki sé lögfræðingur á sjálfu þinginu.
Stjórnskipaði guðfræðingurinn er þó næstum enn und-
arlegra fyrirbrigði. Það mætti þá takast undarlega og ó-
lánlega um kosningu til kirkjuþings, ef þar væri ekki fyrir
hendi sæmileg guðfræðiþekking, og hezt að liætta þá held-
ur við all saman.
Yfirleitt sýnist í þessu öllu saman koma fram áhrif frá
skipun konungkjörnu þingmannanna á Alþingi. Þetta þótti
þarflegt fyrirkomulag á þessum árum. En nú er það all
saman horfið.
En svo eru það fulltrúarnir sjálfir, þeir kjörnu. Um
þá segir í 7. gr„ að þeir skuli vera meðlimir þjóðkirkj-
unnar, fullra 3Ó ára að aldri, eiga löglega með sig sjálfir
og hafa óflekkað mannorð.
Hér eru með öðrum orðum engar tryggingar settar um
það, að á kirkjuþingi sén neinir þjónar kirkjunnar, hvorki
í prestastétt né leikmanna, og því síður neitt um hlulfallið
þarna á milli. En það tel ég eitt af meginatriðum málsins,
að tryggja þar háðum setu, og helzt ákveða hlutfallið al-
veg. Eg tel að þar eigi, að minsta kosti i fyrstu, að vera
heldur fleiri prestar. En leikmenn eigi að vera þar margir
og mjög hliðstæðir. Og það verður að tryggja það, að þar
séu einmitt þeir leikmenn, sem eru i kirkjulegu starfi. Þá
þarf ekki að taka það fram, að þeir skuli vera í þjóðkirkj-
unni (þ. e. heyra þeim félagsskap til, sem þeir eru fnll-
trúar fyrir!), og vonandi þvi síðnr, að þeir séu ekki við-
nrkendir misyndismenn.
Þetta er of losaralega ákveðið, og rent of hlint í sjóinn
um algerlega nýja samkomu, þar sem alt þarf vcl að
vanda, einkum í fyrstu.
Þá er 8. gr. um kjördæmaskipunina. Þar er svo ákveðið,
eftir því sem segir í greinargerð, að þau prófastsdæmi,