Kirkjuritið - 01.04.1940, Blaðsíða 22

140
Kristinn Daníelsson:
Apríl.
voru Þórarinn Árnason, bóndi þar, og kona hans, Ingunn
Magnúsdóttir, merkishjón. Hún var systir Ilelga bónda
Magnússonar í Birtingaholti, og er það þjóðkunn gáfu-
mannaætt, sem ekki er þörf að rekja hér. Séra Bjarni
hafði og góða greind, sem naut sin þó miður fyrir það,
að bókhneigð og námskapp var ekki að sama skapi.
Þegar séra Bjarni var 10 ára, misti hann föður sinn.
Brauzt þá ekkjan af mikilli snild og þreki áfram með
barnahóp sinn, en þau höfðu verið níu, og kom þeim öll-
um vel til manns, sem aldri náðu, 4 sonum og 4 dætrum.
Hún hjó lengi í Melshúsum, litlu býli á Hólatúni fast hjá
kirkjugarðinum. Tveir synirnir urðu prestar, og lifa enn
séra Árni prófastur frá Miklaholti, Ágúst kaupmaður i
Stykkisliólmi og Þuríður ekkja Guðmundar Jakohssonar
trésmíðameistara.
Þegar Bjarni þroskaðist, kaus liann sér að ganga menta-
veginn, fór 18 ára gamall í Latínuskólann og lauk námi
á háðum skólum, Latínuskólanum 1881 og Prestaskólan-
um 1883. Tók Iiann þá þegar prestsvígslu af Pétri bislcupi
og var settur til að þjóna Þykkvabæjarklaustri í Skafta-
fellssýslu, en þegar árið eftir 1884 var honum veittur
Prestshakki á Síðu. Þar var hann prestur í 12 ár og prófast-
ur um skeið, þangað til liann fékk Útskálaprestakall 1896.
En árið 1899 fluttist hann með fjölskyldu til Vesturlieims
og gegndi þar prestsþjónustu hjá söfnuði í Winnipeg og
á fleiri stöðum. Árið 1916 fluttist hann aftur lil Reykja-
víkur og gegndi eftir það skrifstofustörfum, meðan heilsa
og sjón entust, en mörg siðustu árin var hann sjóndapur
og síðast hlindur.
Árið 1885 kvæntist séra Bjarni heitmey sinni, Ingihjörgu
Einarsdóttur Jónssonar, horgara á Eyrarhakka, og lifir
hún mann sinn. Ég liefi lítið kynst henni, en veit þó með
sanni, að hún er mikil merkiskona og reyndist manni sín-
um framúrskarandi lífsförunautur, sem har með honum
alt, blítt og strítt. En þau fóru á lífsleiðiimi ekki varliluta
af erfiðleikum og raunum. Sjö hörn eignuðust þau og