Kirkjuritið - 01.04.1940, Síða 25

Iíirkjuritið.
Niels Dael og Lísulundur.
143
II.
Ég og kona mín erum stödd í Kaupmannahöfn í miðj-
um nóvembermánuði 1937. Einn daginn kemur póstur-
inn með bréf til mín og á baki því stendur: N. Dael
Liselund.
Ég gerðist í meira lagi forvitinn, reif upp bréfið og fór
að lesa. En það gekk seint að komast fram úr því, því
að skriftin var mesta lirafnaspark. Niels Dael segir þar,
að bann liafi fengið bréf frá dr. Jóni Helgasyni biskupi,
þess efnis, að ungur, íslenzkur prestur væri staddur í
Kaupmannahöfn og vildi gjarna kynnast Liselundskól-
ánum. Dael býður okkur hjónin hjartanlega velkomin til
skóláns og biður okkur að koma strax. En úr því gat ekki
orðið, þar sem við vorum ráðin i því að dvelja í Höfn til
nóvemberloka.
III.
Það er 1. desember — fullveldisdagur íslendinga. Regn
og dimmviðri er yfir sjálenzku sléttunum, þegar járn-
brautarlestin brunar suður yfir þær, frá Kaupmannahöfn
til Slagelse. En rétt utan við Slagelse er Lísulundarskól-
inn, og þangað er ferðinni heitið.
Eftir f jögra tíma ferð erum við i Slagelse. Þar er helli-
■'igning. Mér kemur Slagelse ekki með öllu ókunnuglega
fyrir, siðan ég og félagar mínir vorum að glíma þar fyrir
Danskinn fyrir mörgum árum. Þá var að vísu sumar og
sól, en nú rigningarkvöld um bávetur.
Eftir uokkrar mínútur brunar bíll með okkur frá bæn-
nin. Hann fer krókaleiðir um gamlar götur, en beygir
von bráðar inn i þungbúin pílviðartrjágöng. Þar sem þau
vnda, eygir maður óljóst bliðarmynd af herragarði í göml-
11 ni, dönskum stíl. Og fáum augnablikum síðar ekur bíll-
*nn inn um hliðið og inn í rúmgóðan liúsagarð. Við erum
komin til Lísulundar. Út á tröppurnar kemur gamall mað-
nr, sem hefir þó ekkert útlit til að vera áttræður, eins
°g biskup sagði Niels Dael vera. En ég þykist vita, að