Kirkjuritið - 01.04.1940, Blaðsíða 36

154
Sigurjón Guðj ónsson:
Apríl.
arbyrjun hélt Niels Dael ræðu, þar sem liann lýsti þvi,
seni gerst hefði í skólahugmynd sinni. Nú var hann á-
kveðinn að hleypa henni í framkvæmd og skólasetrið var
fengið. Hann sagði í ræðu sinni m. a.: „Skólinn á ekki
að vera hneptur í neina fjötra. Hann á að vaxa sam-
kvæmt eðli sínu eins og tréð. Ég liefi lengi verið í efa um,
hvaða nafn færi honum bezt, og hefi ég komist á þá
skoðun, að safnaðarskóli nær hezt því, sem fyrir mér
vakir. Skólinn á að verða miðstöð kirkjulegs lífs í land-
inu. Yfir honum á að vaka kirkjulegur andi. Hann á að
vera arinn hans eins og lýðiiáskólinn er miðstöð þjóð-
legrar hugsunar og þjóðlegs anda. Hér á áhugasamt fólk
um kirkjuleg og kristileg efni að setjast á skólabekk,
lærðir jafnt sem leikir. Kennararnir eiga að verða kirkju-
legir áhugamenn, er dvelja á skólanum nokkura daga i
einu hver, og liefi ég þar sérstaklega í huga prestana. Það
er gott bæði fyrir prestinn og söfnuðinn, að presturinn
sé fjarverandi nokkura daga. Hann kemur aftur frískari
heim frá skólanum, þar sem hann hefir kynst nýju fólki
og skoðunum þess. Hann tengir vinskaparbönd við em-
bættisbræður sina víðsvegar um landið og áhugasama
leikmenn, er skólann sækja.“
Enn dróst það nokkuð á langinn, að skólinn læki til
starfa. Hin heillavænlega starfsemi á Lísulundi hófst með
því, að Niels Dael boðaði þar til móts í janúar 1909. Á-
liugasamir kristnir menn í Danmörku þráðu að koma
saman og njóta blessunar samverunnar. 150 manns voru
mættir. Þátttakan í mótinu var bundin við allan tímann,
því að Niels Dael vildi taka fyrir það strax, að menn
kæmu á mótið af forvilni einni eða gagnrýnihug. Á mót-
inu voru sungnir þjóðlegir og kristilegir söngvar, mörg
erindi voru flutt aulc þess, sem bænahald fór fram kvölds
og morgna. Samveran á fyrsta mótinu hafði blessunar-
ríka ávexti í för með sér. Strax á móti þessu gætti mikils
Morten Larsen, er síðar var aðalkrafturinn á Lísulundi
um mörg ár. Janúarmótið stóð viku, en i ágúsl sama ár