Kirkjuritið - 01.05.1942, Blaðsíða 21

, Kirkjuritið.
Kristnin á Skotlandi.
155
áhrif kristninnar og' sanninda hennar sigri yfir lieiðn-
■nni i landinu. Yald Drúidanna þvarr, og liindurvitni
þeirra mistu tök sin á hugum manna. Mistilteinn var ekki
framar sniðinn af með gullinni sigð sem einhver lieígi-
dómur. Hinir stóru steinhringir, eða ker, kirkjur Drúid-
anna, stóðu auð og vfirgefin. í stað þeirra risu upp
kirkjur Krists sem sigurtákn hinnar nýju trúar, er hú
hafði tekið völdin.
Trú Culdeeanna var hrein Biblíutrú, ómenguð kenni-
setningum seinni tíma. Þeir viðurkendu engan jarðnesk-
an yfirboðara, sem væri fulttrúi Guðs hér á jörð. Þeir
attu enga dýrlinga, engar trúarjátningar, en trúðu, að
þeir mundu öðlast sáluhjálp sakir miskunnar og náðar
Guðs, er þeim veittist fyrir trúna á Jesúm Krist. Þeir
h'öfðu enga biskupa eða yfirklerka-Einustu þjónar kirkj-
nnnar voru préstarnir, boðendur orðsins, og svo öld-
Ungarnir. Var liér þegar svo snemma á tímum kristn-
nuiar í Skotlandi lagður grundvöllurinn að skipulagi
°g stjórnarháttum skozku kirkjunnar, sem voru stað-
íestir með lögum um miðja 16. öld, og gilda enn í dag.
Eftir því sem tímar liðu fram, varð vegur Jóna meiri i
sögu Skotlands. Eyjan lýsti um áraraðir eins og viti
þar norður í liöfum, er geislaði frá sér Ijósi kristinnar
nienningar. Öldum saman var þessi afskekta smáeyja i
Suðn reyjum grafreitur Skotakonunga, og voru jafnvel
Euttar þangað jarðneskar leifar erlendra þjóðhöfðingja,
seni vildu láta síðasta hvílurúmið standa i þessum lielga
reit. — Það má skjóta því hér inn i, eyjunni til frekari
hróðurs, að svo er frá greint í sögu Skota, að til hennar
þafi snemma á öldum fluzt steinn nokkur frá Tara á
Irlandi, er var notaður sem krýningarstóll, þá er fyrsti
konungur Skotlands var krýndur á skozkri grund. Nefnd-
lst hann Lia Fail eða örlagasteinninn, öðru nafni Jakobs-
koddinn, þvi að munnmælin hermdu svo frá, að steinn-
nin væri sá hinn sami, er Jakob svaf á forðum i Betel.
Víst er um það, að þessi steinn var helgidómur Skota