Kirkjuritið - 01.01.1943, Side 62

56
Guðm. Einarsson:
Jan.-Febr.
mun því liafa varðveitzt í ísnum gegnum aldirnar liðnu. Sá sem
fyrstur fann skip þetta var Nestora-prestur einn austan frá Ind-
landi, hann mældi stærð þessa skips og kvað það hafa nákvæmlega
sömu slærð og sagt er um skip Nóa i Biblíunni. í síðara skiftið
sá rússneskur flugmaður skip þetta úr flugvél sinni og flaug
aftpr með yfirmann lierdeildarinnar til þess að sýna honum skip
þetta, og sáu þeir það greinilega og hafa lýzt því eins og þeir
gátu hezt séð það, en þeir gátu ekki lent þar og því ekki mælt
skipið. — Annaðhvort eru þessar frásagnir lygasögur einar, eða
þetta er örkin lians Nóa, því að enginn gat komið sliku skipi
þar upp, né byggt það þar uppi.
Að lögum Hammurabis og lögum Móse svipi báðum hvorum til
annars er ekki undarlegt, þvi að báðir eru af semitiskum ættum og
uppruna, en samt er engin sönnun fyrir þvi, eða likur til, að
Móse hafi þekkt lög Hammurabis eða lagt þau til grundvallar
lögum sínum.
Mér finnst það naumast vísindum samboðið, þegar verið er
að fullyrða, að þetta eða hitt í fornum ritum, — þótt vér ekki
getum skýrt það eða sannað — séu þjóðsagnir, meðan það er
ósannað. Ég tel heldur enga sönnun fyrir bví, að tvær sögur,
eða svipuð rit og lög, sem svipa hvort til annars, séu háð hvort
öðru eða eigi sameiginlega frumlind. Enginn mun t. d. halda því
fram, að skáldið Jónas Hallgrímsson og skáldið Alexander Pet-
öfi séu háðir hvor öðrum, þótt líkir séu svo undrum sætir, þeir
lifðu báðir á sama tima, annar á íslandi hinn í Ungverjalandi.
Að Iokum þetta. Ég efast um, að ádeilur á sanngildi' frásagn-
anna í Biblíunni færi mönnum aukna trú, efasemdirnar koma
án þess að undir þær sé ýtt. Hver maður verður þó auðvitað
að segja skoðun sína um sérhvert alriði, sem um er rætt; en að
opinbera alþjóð í hvert skipti, sem nýjar efasemdir fæðast i
sálum vorum, held ég, að sé litil blessun fyrir aðra efasemda-
menn. Árangurinn af bibliukrítikkinni þýzku og öllum niðnr-
rifsritlingum þeirra er nú kominn í fullan blóma og ávöxtur
þess er nú auðséður öllum þjóðum. Ef litið er til Noregs, þá
skiptast menn þar í tvo skýra flokka, og allir guðelskir menn
hafa nú liætt deilum þar i andi, en sameinast um Krist og Guðs
heilaga orð. Gætum vér ekki eins og þeir sameinast um Krist
og í Iionum, en látið allar deilur og efasemdir þegja um stund,
og reyna að uppbyggja hvorn annan og reyna að auka Guðs
dýrð á meðal vor, svo að vér mættum verða sterkari og samfeld-
ari vinahópr ef hættur skyldu dynja yfir oss.
Að ég hef fjölyrt svo mjög um ýms atriði, þá er það ekki af