Jólakveðja til íslenzkra barna frá dönskum sunnudagaskólabörnum - 24.12.1930, Blaðsíða 13

11 —
heimi, — flestir fyrir löngu, — og æði-
margt af jafnöldrum ykkar sömuleiðis.
Mannsæfin, sem ykkur finst vera svo
löng í dag, finst ykkur, sem þá lifið,
harla stutt og hverful.
Það verður komin um það leyti alveg
ný kynslóð, sem enginn okkar sjer í
dag.
Mikilmennin og leiðtogar þjóðanna
um árið 2000 eru ef til vill fáeinir i
vöggu í dag, en langflestir eru þeir
ófæddir enn.
En hjer og hvar í Elliheimilum og
stórum fjölskyldum verður þá fjör-
gamalt fólk, — sem þið mynduð kalla
»karla og kerlingar«, sem æskulýður
nýrrar aldar spyr um gamlar minningar
fi’á merkisárinu 1930.
Þetta fjörgamla fólk árið 2000 verður
úr ykkar hóp, sem nú eruð nýfarin að
lesa.
Hver veit neina fáein böi’n, sem fá
Jólakveðju í fyrsta sinn núna, fari svo
vel með bækur, að þau geti sagt við
barnabörn sín eftir 70 ár: »Svona var
nú jólabókin, sem jeg fjekk árið 1930.«
Aldamótaárið verða fjölmargar min-
ningarhátíðir.
Á íslándi verður t. d. þúsund ára
hátíð lcristnitölcunnar haldin á Þing-
völlum, og því sjerstök ástæða fyrir þá,
sem þá verða gamlir og minnugir, að
bei’a hana sarnaix við alþingishátíðina
liðið sumar.
Vjer getum fátt vitað um livernig sú
1000 ára hátíð verður. En vel rná þess
minnast nii þegar, að því öruggari
lærisveinar Krists sem þið verðið, því
innilegri verða lofsöngvar næstu kyn-
slóðar, þeirrar kynslóðar, sem sjer um
hátíðahöldin árið 2000.
Það er eðlilegl og sjálfsagt, að ís-
lenskum börnum komi alþingishátíðin
fyrst í hug, þegar nel'nt er ártalið 1930.
Þau, sem ekki komu þangað, hafa heyrt
svo margt um hana, hal'a sjeð myndir
frá henni og vita, að ómar hennar bá-
rust víða um lönd.
En annars voru margar fleiri min-
ningarhátíðír víða um heim á liðnu ári,
sem minnisstæðar verða þeim er sáu.
Skulu hjer nefndar fáeinar þær merk-
uslu.
í N o r e g i var 9 alda k i r k j u h á-
tíð haldin í þi’ándheimi, til að minnast
Ólafs konungs Haraldssonar, er fjell á
Stiklastöðum 29. jiili 1030. ólafur fjell,
en sigraði þó. Hann varð aðaldýrlingur
norskrar kirkju öldum saman, og krist-
niboðs hans er enn rninst með þakklæti
þar í landi.
Að boði ríkisstjórnarinnar voru þalc-
karguðsþjónustur haklnar um endilang-
an Noreg 29. júlí s. 1. eða næsta helgan
dag.
Aðalhátíðin var í Þrándheimi, og stóð
lnin í viku.
Þá var Niðaróssdómkirkja vígð að
viðstöddum 260 klerkum og um 20
biskupum víðsvegar að, og á sjálfa
ólafsmessu1) komu um 30 þixsundir
manna að Stiklastöðum til þakkarguðs-
þjónustu.
Næstu daga voru lofsöngvar og ræður
í dómkirkjunni miklu í Niðarósi.
Fram á efri ár munu norsk börn
minnast kirlcjuhátíðarinnar 1930.
S v í a r hjeldu 11 alda k r i s t n i-
b o ð s h á t í ð nokkru eftir áramót í
fyrravetur.
Þá voru 11 aldir liðnar síðan Ansgar,
»posluli NordðurIanda« flutti fyrstu
kristindómsræðu, sem sögur fara af i
Svíþjóð.
Það var ekki nema lítill vísir og varð
ekki öflugt trje fyr en löngu siðar, en
samt skipaði ríkisstjórnin svo fyrir,
að jxess skyldi hátíðlega minst í öllum
sænskum skólum og hent ó hvað þjóðin
ætti kristinni trix mikið að þakka.
Vegleg minningarkapella var reist, þar
sem Ansgar hóf kristniboðið, og þak-
karhátíð haldin.
Hundrað þúsundir sænski’a hai'na
minnast upp frá þessu Ansgars og
kristniboðs hans, er þau heyra nefnt
árið 1930.
I. úterskar k i r k j u r um allan
heim mintust þess í fyri'a (árið 1929),
að þó voru 4 aldir liðnar frá þvi að
Lúter gaf út »Fræði« sín i fyrsta sinn.
Miljónir manna ungra og gamalla
heyrðu þá meira um »Fræði Lxiters« en
líklega nokkru sinni fyr.
Lúterska kirkjuþingið mikla í Kaup-
mannahöfn vorið 1929 var að nokkru
leyti minningarþing »Fræðanna« og sið-
r) Kalla Norðmenn þann ilag »01sok«, sem
mun gamall samdráttur úr »01afs-vaka».