Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1949, Qupperneq 22

Kirkjuritið - 01.01.1949, Qupperneq 22
20 KIRKJURITIÐ gengju glaðir í dauðann fyrir. Þetta kom honum til að fara að kynna sér kristindóminn nánar, en sú rannsókn sneri honum til svo öflugrar trúar, að upp frá þeirri stundu gerðist hann kristinn maður og síðar prestur og þá jafn- framt hinn harðvítugasti málsvari kristindómsins. Er hann talinn einn af merkilegustu rithöfundum fomkirkjunnar, skapari hins latneska guðfræðimáls, rökviss og slyngur svo af ber í málafærzlu sinni fyrir hönd kirkjunnar, nap- ur og óvæginn í orðum við andstæðinga sína, en þó jafn- framt alvörumaður, strangur og meinlætasamur í líferni. Hann skrifaði mörg rit til varnar kristindóminum og gegn straumum og stefnum sinna tíma, og verður hér hvorki timi til að rekja sögu hans né guðfræðiskoðanir, svo að nokkru gagni verði. En í stað þess datt mér í hug, að þýða lauslega nokkra kafla úr einu merkasta riti hans: Liber apologeticus/' eða Vamarritinu fyrir kristna menn, sem hann skrifaði um aldamótin 200, því að þessir kaflar lýsa betur skapferli hans, gáfnafari og rökfimi en nokkuð annað, auk þess sem þeir gefa hug- mynd um menningarástand þessara tíma, hinar fráleitu ásakanir, sem kristnir menn urðu fyrir og það réttleysi, sem þeir urðu við að búa. Þrátt fyrir það voru þeir svo djarfir og einbeittir í trú sinni, að vörn þeirra snýst í höndum Tertúllians í sókn á hendur heiðnum mönnum, og eru ásakanir hans í þeirra garð svo harðvítugar, að gegna má furðu, að Tertúllianus sjálfur skyldi komast lifandi gegn um ofsóknir þær, sem geisuðu í garð krist- inna manna um daga hans. Þess ber að gæta, að þar sem Tertúllianus ræðir yfir- leitt um kristna menn í riti þéssu sem óbifandi og heils hugar í trú sinni, menn, sem forðist opinber embætti og sneiði hjá heiðnum skemmtunum, eins og t. d. leikhúsum o. fl., þá ber það ekki svo að skilja, að ekki hafi á þeim tímum verið einhverjir til í hinum kristnu söfnuðum hálf- volgir í trúnni og með hálfan hugann við veraldleg efni. Svo hefir það að sjálfsögðu verið, enda hefir Tertúllianus
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.