Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1949, Blaðsíða 31

Kirkjuritið - 01.01.1949, Blaðsíða 31
VARNARRÆÐA TERTÚLLIANS 29 hver fyrir annan, því að sjálfir eruð þér reiðubúnir að drepa hver annan! Þér hæðist að því, að vér nefnum hvert annað bræður og systur. En vissulega erum vér betri bræður og systur en þér, sem eruð það eftir hold- inu. Vér erum með einum huga og einni sál og eigum allt sameiginlegt, nema konur vorar.“ ,,Samkomur vorar eru í sannleika friðarsamkomur, og Þó á allt illt að vera oss að kenna. Komi vöxtur í Tíber- fljót, svo að það flæðir út yfir bakka sína, eða ef Níl vex ekki á tilsettum tíma, eða ef þurrkur eða jarðskjálfti kemur, hungursneyð eða drepsótt, þá er hrópað: Fleygiö lcristnuni mönnum fyrir Ijónin! En undarlegt er þó það, að lík óhöpp skeðu fyrir daga kristninnar." ,,Ýmsir segja, að heimspekingarnir kenni hið sama og kristnir menn: hreinleika, þolgæði og réttlæti. En mun- ur er á heimspekingum og kristnum mönnum, það vitið þér vel. Ella munduð þér fara eins með heimspekingana °g oss. Heimspekingarnir fá að lifa og láta eins og þeir vilja. Þeir skrifa móti guðunum, þeir standa uppi í hár- inu á keisaranum, en enginn neyðir þá til að færa reyk- elsisfórn. Hversvegna? Af því, að fyrir þeim er þetta leikara- skapur einber. Ekki reka þeir brottu illa anda. Þeir eru fúsir að rökræða um sannleikann og masa um hann fram °g aftur, en kæra sig ekki um að lifa eftir honum. Aftur á móti leita kristnir menn sannleikans, af því að samvizkan knýr þá til þess, þeir þrá frelsi. Það er heldur ekki satt, að heimspekingarnir kenni og ástundi sömu dyggðir og kristnir menn. Mestu heimspekingar hafa lifað í löstum og ólifnaði. Að vísu hafa sumir þeirra reynt að berjast gegn löstunum. Diogenes bjó í tunnu og bað Alexander þess eins, að hann færi frá sólinni. Og þegar hann var boðinn í hús Platons ríka, tróð hann dýrindis sófapúða undir skitnum fótunum. En ber þetta ekki miklu fremur vott um, að Diogenes þessi var við að springa af ofmetn- aði? Kristnir menn auðsýna hins vegar hvorki dramb rík-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.