Kirkjuritið - 01.01.1949, Blaðsíða 50

48
KIRKJUROTÐ
Auðuns húskveðju og séra Magnús í Ólafsvík flutti bæn,
en í kirkju töluðu vígslubiskup séra Bjarni Jónsson og
biskupinn herra Sigurgeir Sigurðsson. Prestar báru kist-
una úr kirkju.
Ásgeir Ásgeirsson.
Á leiði Svöíu,
dóttur séra Bjarnar Halldórssonar, standa letruB þessi Ijóð,
er hann hefir ort:
Fagurt var hold,
en fegri sál
skein í ásýnd skærri.
Síðla mun þeim,
er sáu og þekktu,
gleymt hið góða barn.
Dó það, en deyr ei
dapur tregi
sjálf fyrr en liggjum lík.
En sorg sárri
þó samfara
vígir von leiði.
Vonar það faðir,
vonar það móðir,
að Svöfu sæla
þau síðar finni
og fegri enn
sér í faðm taki.
Dýrð sé Drottni,
þeim er dauðasár
græðir gæzkuríkur.
Dýrð sé Drottni.
Hann snýr dauðra reit
ódáins f akur.