Kirkjuritið - 01.01.1949, Qupperneq 76

74
KLRKJURITIÐ
vorar. Allt annað, það sem ekki hefir verið skráð á fyrri
öldum, er nú löngu gleymt meðal mannanna. Nú gegnir
öðru máli. Nú getur margt geymzt síðari tímum, þó ekki
sé skráð með rithönd eða prentsvertu. En þó verður það
alltaf hið talaða orð, sem mest er um vert á hverjum tíma,
áhrif þess verða alltaf meiri en áhrif hins ritaða orðs, eins
og áhrifin af persónulegri viðræðu, þar sem vér stöndum
gagnvart þeim, sem talar, verða alltaf meiri en þess, er vér
hlustum á gegnum talsíma eða útvarp. 1 persónulegu sam-
tali gefum vér alltaf þeim, sem vér tölum við, nokkra
hlutdeild í innsta og sannasta persónuleika sjálfra vor. Það
á Jesús við, þegar hann segir: Af gnægð hjartans mælir
munnurinn. Talið er spegilmynd af innræti voru, illu
eða góðu.
Sérhvert foreldri skoðar það skyldu sína að innræta
börnum sinum sannleiksást og taka þegar á unga aldri
fyrir hneigð þeirra til ósannsögli, sem oft er einkennilega
áberandi hjá börnum á unga aldri. Og þegar börnin taka
að þroskast, er þeim kennt boðorðið: Þú skalt ekki ljúg-
vitni bera gegn náunga þínum. Og þó er líklega ekkert
boðorðið eins brotið, og enginn löstur jafnalmennur , eins
og ósannsöglin. Fjöldi sæmilegs fólks að öðru leyti er
svo siðferðilega lágt standandi að skoða lýgina ekki að-
eins sem meinlausa, heldur sjálfsagða, ef á þarf að halda.
Ráð Gyðinga, sem samsett var af helztu og menntuðustu
mönnum þjóðarinnar, lét sér sæma að leiða ljúgvotta gegn
Jesú. Styrjöldum milli þjóða, sem kostað hafa tugþúsundir
mannslífa, hafsjói tára og blóðs, þær skelfingar og eyði-
leggingar verðmæta, sem aldrei verða bættar, hefir verið
komið af stað með lygum. Ófriðnum milli Frakka og Þjóð-
verja 1870—71 var komið af stað með lognu, eða breyttu
skeyti, sem lagt var fram og birt viðtakanda, vísvitandi,
öðruvísi en það kom frá hendi sendanda. Sá maður, sem
að þessu stóð, er talinn einn af beztu og dáðustu sonum
ættjarðar sinnar. Alkunna er, að á ófriðartímum hafa
hemaðarþjóðirnar, hver um sig, heilar skrifstofur, sem