Kirkjuritið - 01.01.1949, Síða 77

STÝR MINNI TUNGU
75
ekkert hlutverk hafa annað en að búa til áróðursfregnir
til útsendingar um heiminn, ýmist alveg uppspunnar eða
sannleikanum er vikið svo við, að hann er óþekkjanlegur.
Og úr persónulegu lífi voru þekkjum vér það, að daglega
heyrum vér hitt og þetta, sem enginn fótur er fyrir, sem
ymist er framleiðsla lygahneigðar ósannsögulla manna,
nrisskilið þvaður ábyrgðarlauss fólks, eða blátt áfram sett
a' stað í ákveðnum, illum tilgangi. Og sjálfsagt erum vér
flest eða öll eitthvað sek í þessu efni sjálf, að minnsta
k°sti um það, að mæla fleira en þörf krefur.
Þegar vér höfum nú þetta í huga, er þá ekki vert að
Jita betur á orð Jesú: Sérhvert ónytjuorð, það er menn-
irnir mæla, fyrir það skulu þeir á dómsdegi reikning
lúka; því að af orðum þínum muntu verða réttlættur,
°g af orðum þínum muntu verða sakfelldur. Mun oss
ekki fara fleirum eins og prestinum, sem ekki skildi
abyrgðina, sem hann skapaði sér með tungu sinni, fyrr
en hann sá eins dags tal sitt uppskrifað? Hugsum strax
til þess, hvernig oss bregður við, þegar vér sjáum eða
heyrum allt tal heillar ævi, þar sem ekkert er gleymt og
ekkert rangfært, þar sem ekkert er einskisvert, heldur
annaðhvort réttlætir eða sakfellir, þar sem vér hljótum
að uppskera eins og vér höfum sáð.
Gef oss, drottinn, að læra að gæta tungu vorrar. Skapa
i oss hreint hjarta og helga hugarfar vort allt, svo að
serhvert orð vort sé vottur varúðar og kærleika hið innra
með oss.
Stýr minni tungu að tala gott
og tignar þinnar minnast,
lát aldrei baktal agg né spott
í orðum mínum finnast.
Friðrik J. Rafnar.