Kirkjuritið - 01.09.1949, Blaðsíða 13

UM SÁLGÆZLU
171
með fyrirgefningu sjálfs Guðs, ef þú vilt taka við henni.
Síðan stóð ég upp, lagði hönd mína á höfuð henni og lýsti
yfir fyrirgefningunni með svipuðum orðum og þegar fram
^er aflausn á undan nautn hins heilaga sakramentis. Siðan
kvaddi ég, og bað heimilisfólkið að lofa henni að hvílast
°g yrða sem minnst á hana, fyrr en hún sjálf gæfi tilefni
m- Var árangur af þessu? munuð þér spyrja. Var hægt
að merkja, að þetta hefði orðið til góðs? Svarið er ofur-
einfalt. Hún var rólegri í eina tvo daga eftir þetta. Tveir
dagar eru ekki langur tími, en hver er kominn til að segja,
hvers virði tveir dagar geta verið undir ýmsum kringum-
stæðum? Það hefir stundum ekki þurft nema einn dag
tii Þess að verða úrslitatími í ævi veiklaðs fólks. Hin sjúka
kona komst von bráðar á sjúkrahús, var á batavegi, en
veiktist síðar af öðrum sjúkdómi, sem leiddi hana til bana.
Þó að vér ekki finnum neinn sýnilegan árangur þessa
heims af þeim bænum, sem vér biðjum, þá ættum vér
Prestarnir allra manna sízt að gera lítið úr mætti Guðs
til að bænheyra á sinn hátt, þegar vér biðjum fyrir þeim,
sem misst hafa hæfileikann til að biðja fyrir sér sjálfir.
~~ Flestir prestar þekkja einhverja, sem eru veikl-
aðir, en þurfa samt að heyja harða lífsbaráttu. Byrði, sem
Þú lyftir með annarri hendi, ætlar að sliga þetta fólk.
^að eitt að hlusta á það með samúð, getur ef til vill gefið
því kraft til að yfirvinna örðugleikana sjálft.
Loks er hinn þriðji möguleiki, sem ég minntist á, að sál-
S®zlustarfið komi í veg fyrir veiklun, sem kann að vera
1 aðsigi. Ýmsir merkir sálarfræðingar hafa vakið athygli
a Því, að bæði starfrænir og jafnvel vefrænir sjúk-
hómar geta átt rót sína að rekja til andlegra orsaka
hjá manninum. Ótti, hatur, sterk og tilfinnanleg van-
oiáttarkennd, afvegaleiddar kynhvatir o. s. frv. geta
valdið þeirra truflun inni fyrir, að maðurinn að lokum
verði alvarlega veiklaður. Beztu skilyrðin fyrir þvi, að
líkaminn haldist í heilsusamlegu ástandi, eru þvi þar, sem
hinai’ kristnu dyggðir hafa náð tökum á sál og sinni, trúin