Kirkjuritið - 01.09.1949, Blaðsíða 51

PRESTASTEFNAN 1949
209
eru yður ofarlega í huga nú, er þér komið til þessarar
prestastefnu. Þér, sem komið úr sveitum landsins, hafið
enn orðið vottar að harðri og óvægri lífsbaráttu. Þér
hafið óskað eftir því að eiga þá styrku hönd, er stutt
gæti á erfiðleikatímum. 1 kirkjum yðar hafið þér allir
borið vandamálin fram fyrir Hann, sem á liðnum tímum
var þjóðinni hið bezta athvarf, styrkur og skjól. Og hanr.
heyrir. öll él birtir upp um síðir. Sólin og sumarið sigra
hið kaldasta vor.
Mér er sérstök ánægja að fá enn að ávarpa yður hér
á þessum fallega helga stað og fara við setningu presta-
stefnunnar nokkrum orðum um sameiginleg áhugamál.
Því ofar öllum málum eru þau mál, sem vér erum sérstak-
lega vígðir til að starfa að. Kirkja og guðstrú eru dýrmæt-
asta eign íslenzku þjóðarinnar.
Islenzk kona sagði nýlega: „Kristin trú er líftaug okkar
við Guð.“ Það er sannleikur. Vér þjónar kirkju Krists
erum í sérstökum skilningi kallaðir til að vera varðmenn
°g vökumenn. Vér eigum að vernda og varðveita þann
heilaga eld, sem verður að loga á arni þessarar þjóðar,
ef hún á að eiga líf og fagra framtíð fyrir höndum.
Kæru vinir og starfsbræður. Það er á öllum tímum
hið mikilvægasta í starfi voru, að ábyrgðartilfinning vor
sé vakandi. Það er þjóðarhætta, ef vökumenn sofa á verði.
Rödd leiðtogans má ekki þagna, þótt honum finnist aldar-
^ndinn vera á móti sér. Þá er mikilvægast, að hún hljómi
hátt. Ef kirkja er illa sótt, þá þarf nýtt og sterkara starf
í söfnuðinum. Ef illgresi vex upp og ætlar að kæfa fagran
gróður, þá þarf að rífa það upp, svo að ný skilyrði verði
til fyrir fagran vöxt. Ef sinnuleysi og vanræksla ríkir í
söfnuði um trúmálin, þarf að halda þeim sannleika á
lofti, að eitt er nauðsynlegt. — Ef dapurt er og dimmt
fyrir augum af sorg, vonbrigðum eða sjúkleika, þá þarf
sterka vakandi menn til að bara þangað ljós og lækning
°g gefa þrek og djörfung þeim, sem veikur er og á erfitt
^ieð að sjá framtíðarveg. „Guð er Ijós og lyfting þjóða“
14