Kirkjuritið - 01.09.1949, Blaðsíða 97

GAMLA BIBLÍAN MÍN
255
henni litið í hina heilögu bók, og margoft sagði hún mér,
að þar fyndi hún ævinlega orð, sem ætti við, hvernig sem á
stæði fyrir sér. Áminningarorð fyndust á þessum og þessum
staðnum. Huggandi orð þarna. Fyrirheit Guðs, sem óhætt væri
að reiða sig á, væru skrifuð í þessari eða þessari bókinni.
Tilvitnanirnar kunni hún upp á sína tíu fingur. Þær hafði
hún lært í „skóla trúarinnar." Þær vildi hún kenna mér, en
það nám bar lítinn árangur. Og þó — ég skal ekki fullyrða
ofmikið. Vera má, að tilvitnanirnar hennar mömmu, sem mér
gekk svo illa að muna á bernskuárunum, hafi nú samt leið-
beint mér óbeinlínis. Minningin um þær hafi hvíslað að mér,
hvert mér bæri að leita í veðrabrigðum „vaxinnar ævi." Nú
þakka ég Guði fyrir „biblíukennsluna hennar mörnrnu," — nú
á þessari nóttu, þegar ég handleik gömlu Biblíuna mína. Spurn-
ingar vakna í huga mínum: Hvar væri ég nú staddur, ef ég
hefði aldrei Biblíuna séð, né nokkuð úr henni heyrt? Ég játa
hreinskilnislega, að ég hefi verið langt að baki mömmu sem
biblíulesandi, en þrátt fyrir allar mínar yfirsjónir og vanrækslu
í þessu efni, þá lofa ég Guð af hrærðu hjarta fyrir hina heilögu
bók. Svo mikið á ég henni að þakka. Hve oft hafa orð úr
henni aukið fögnuð minn og gjört gleði mína dýpri og hreinni.
Hve oft hefir hún orðið mér huggunarlind í hörmum og hvatn-
ing, þegar ég var að því kominn að gefast upp í stríði lífsins.
Hve oft hefir hún svarað dýpstu spurningum sálar minnar,
og hve oft vikið efanum til hliðar. En — hví er ég að þessari
upptalningu? Eins og nokkur leið sé til að telja fram eða mæla
blessandi og betrandi áhrif Heilagrar Ritningar á einstakling-
ana og samfélagið, þar sem henni er réttileg viðtaka veitt.
En því blessunarríkari sem áhrif hennar eru, því sárara er
til þess að vita, að mörgum er hún lítt kunn og víða lítils
metin. „Fyrirgef þeim, þeir vita ekki hvað þeir gjöra." Þetta
þarf að breytast. Bezta bókin þarf að verða mest lesna bókin,
og sú bókin, ár frá ári, sem flesta langar til að eiga. Biblían
á að vera „metsölubók ársins." Sem stendur er dálítið ervitt
að ná í Biblíur, en aukist Hinu íslenzka biblíufélagi þróttur
og framtak, þá breytist þetta brátt til batnaðar. Með því að
styrkja félagið fjárhagslega, þá vinnum vér að útbreiðslu
Heilagrar Ritningar. Þá leggjum vér góðu máli lið.
Gjörum það sem flest. V. Sn.