Kirkjuritið - 01.01.1953, Blaðsíða 28

26
KIRKJURITIÐ
ritaðar og þeim dreift á milli fulltrúanna. Lágu rnildir hlaðar
af þessum skjölum og öðrum ritlingum, er snertu á einhvern
hátt störf Heimssambandsins, á borðinu hjá fulltrúunum
hvern morgun, og var þetta orðinn allmikill baggi að þinginu
loknu.
Á árdegisfundunum voru helztu framsöguerindin flutt auk
annarra fundarstarfa, en seinni hluta dagsins fóru fram um-
ræður. Skiptist þingheimur þá í sex deildir, sem hver um sig
tók málin til athugunar frá sínu sérstaka viðhorfi, og var
hugmyndin með þessu sú, að meginumræðuefni fundarins
yrði þannig rætt og skoðað frá sem flestum hliðum. Fjallaði
1. deild um trúarkenninguna og hina guðfræðilegu einingu-
2. deild um kristniboð. 3. deild um innra trúboð. 4. deild uw
starf og skipulag kirkjunnar. 5. deild um kirkjuna og æsku-
lýðinn og 6. deild um konurnar í kirkjunni.
Sérstakar nefndir höfðu vandlega unairbúið þessar umræð-
ur og samið ýtarlegar álitsgerðir (Studiendokumente), er
leggjast skyldu til grundvallar að starfi fundarins, auk fram-
söguerindanna. Hafði framkvæmdarnefndin látið prenta þess-
ar ritgerðir og komið þeim með góðum fyrirvara í hendui'
ýmissa helztu guðfræðinga, sem gert var ráð fyrir að sæktu
fundinn. Eru þessar ritgerðir samanlagðar allmikil bók, en
synd væri að segja, að hún sé alls staðar skemmtileg aflestrar.
Við íslendingarnir héldum okkur mest að guðfræðideildinni,
nema hvað við litum inn hjá hinum öðru hverju. Hafði okkur
litt gefizt timi til að kynna okkur undirbúningsskjölin fyrI
en á þingið kom, enda bjuggumst við ekki við að geta haft
mikil áhrif á gang málanna. Fróðlegt var engu að síður að fa
þarna lifandi mynd af lútherskri guðfræði nú í dag. Voru
þarna sprenglærðir prófessorar í tugatali óðfúsir að taka til
máls, en öllum var smátt skammtaður ræðutíminn, 5—
mínútur, og varð um leið að túlka hvern mann. Því urðu þar)
ekki nema smáathugasemdir, sem hægt var að koma meo-
Aðalverkin voru unnin í nefndum, eins og vant er að vera
á slíkum fundum, en umræðurnar þénuðu meir til að spekja
þá, sem yndi höfðu af að tala.