Kirkjuritið - 01.02.1954, Blaðsíða 41

BRÉF FRÁ SÉRA JÓNMUNDI 87
En nú er fátt slíkt hér í uppsiglingu og, ef satt skal
segja, útlit fyrir hreinasta atvinnuleysi fyrir prestinn, sér-
staklega háaldraðan og heilsulítinn prest. Tel ég sóknar-
börnum mínum alls engan vinning að hafa mig hér lengur,
enda spurning um, hvort þeim hefir nokkru sinni verið
það. En það er nú ekki mitt um það að dæma, og komið
sem komið er í því efni.
Þá eru heimilisástæður mínar að öðru leyti slíkar, að
því tafli er ekki teflandi lengur, enda alla tíð illa teflt og
óviturlega, og nú orðinn algerlega skák og mát. Liggur
það m. a. í því, að ég er búinn að missa drottninguna, elsku-
lega eiginkonu, og hin drottningin, elskuleg dóttir mín, í
bráðri skákhættu og hverfur héðan í næstu fardögum.
Hefir hún unnið hér alveg einstætt og göfugt fórnarstarf
°g er bæði orðin þreytt og mjög heilsubiluð. Vissulega
þakka ég þér fyrir elskusemi þína og góðvild í minn garð
— eins og blessuðum forvera þínum, séra Sigurgeir biskupi.
En það er alveg tómt mál að gera ráð fyrir slíku — enda
þótt ég kvíði fyrir að fara héðan og sakni margs. Ég
treysti mér ekki til að reisa nýtt tafl, enda vantar alla
taflmenn og þeir með öllu ófáanlegir. En taflborðið hér
má heita sæmilegt fyrir ungan og ötulan prest — helzt
samhent prestshjón, og skal ég nú gefa þér nokkra hug-
mynd um það:
I. Þetta er sports- og stórbýlis-prestakáll. Meira að
Segja enn þann dag í dag, og ef til vill aldrei ánægjulegra
°g útlitsfegurra. Á staðnum hafa verið allt að 30 heimilis-
tastir menn. Séra Kjartan lá í skammdeginu úti undir
Lónanúp og skaut tófur. Og hinum margfróða skrifstofu-
stjóra þínum eru allra manna bezt kunn öll þau ítök, sem
fylgdu Staðnum, og fylgja ber, að ógleymdum eir-seymd-
hm teinæringi, sexmannafari og reyndar vildisprestakalli
Skálholtsbiskupa til forna, — með 12 uppbúnum rúmum
fyrir kirkjugesti af Ströndum og aðra höfðingja. Silungsá
svo kostulegri fram á vora daga, að jafnvel Jóni „almátt-