Kirkjuritið - 01.07.1954, Blaðsíða 40

326
KIRKJURITIÐ
Ávarp biskups.
Kæru starfsbræður og vinir!
Af alhug þakka ég yður öllum komuna til vígslu minnar og
þann þátt, sem þér hafið átt í þeirri athöfn. Fyrst og fremst
vil ég þakka þeim manni, er vígsluna framkvæmdi, dr. Bjarna
Jónssyni vígslubiskupi, og svo þeim, er aðstoðuðu hann. Sér-
staklega vil ég einnig þakka fulltrúa og framkvæmdarstjóra
Lúterska heimssambandsins, dr. Carl E. Lund-Quist frá Genf,
sem sýnir það með komu sinni, hve mikla áherzlu Sambandið
leggur á að treysta sem bezt bræðraböndin við kirkju íslands.
Ég þakka fulltrúa og fyrrverandi forseta Hins evangelisk-
lúterska kirkjufélags íslendinga í Vesturheimi, dr. Haraldi
Sigmar, sem með komu sinni ber ljóst vitni um sívaxandi ástúð
félagsins og tryggð við kirkju vora. Hefir hann einnig flutt
kveðju Hinna sameinuðu lútersku kirkjufélaga í Vesturheimi-
Og ég þakka dr. Richard Beck, fulltrúa Sambandskirkjufélags
Vestur-íslendinga og Þjóðræknisfélags þeirra, komu hans, sem
vottar einlægan góðhug og vináttu þessara félaga í vorn garð,
bræðranna fyrir austan álinn.
Ég býð yður alla, eldri og yngri, og ekki sízt hina nývígðu
presta hjartanlega velkomna til fyrstu prestastefnunnar, sem
ég á að stjóma. Jafnframt þakka ég andlegu stéttinni á íslandi
það traust, sem hún hefir sýnt mér með því að kjósa mig
biskup lögmætri kosningu, og alla þá ástúð, er ég hefi fundið
leggja á móti mér og hefir glatt mig og styrkt. Þér hafið
kvatt mig til mikils og vandasams starfs, sem er ofvaxið veik-
um kröftum mínum, en ég veit, að þér biðjið þess með mér,
að Guð verði með mér í verki. Reynsla langrar ævi hefir kennt
mér, að Guði einum er að treysta, og oft hefi ég fengið að
þreifa á forsjónarhendi hans og föðurhendi. í trausti til hans
hefi ég tekið þessari köllun og mun leitast við, eftir því sem
hann gefur mér náð til, að bregðast henni ekki, né yður, bræðr-
um mínum.
Mörg hvatningar og ástúðarorð yðar geymi ég nú fast i
minni, meðal annars það, sem þér hafið sagt: Við kjósum þi£
til starfs, en ekki til hvíldar. Það er vel, að ég viti það og
muni þau fáu ár, sem ég kann að eiga framundan í biskups-