Kirkjuritið - 01.07.1954, Page 44

330
KIRKJURITIÐ
Betra er en bölva myrkri
að kveikja lítið ljós.
Þrennt vil ég leggja megináherzlu á, til þess að fagnaðar-
erindið megi vísa þjóð vorri veginn og verði það afl í lífi henn-
ar, er leiði hana fram á guðsríkisbraut.
Fagnaðarerindið verður að flytja þannig, að það sé í raun
og sannleika það, sem nafn þess þýðir: Gleðiboðskapur. Blærinn
yfir hlýtur að vísu að verða misjafn, framsetningin með sínum
persónulegu sérkennum, þar eð hver og einn verður að ganga
sína eigin reynslubraut til boðunar þess. Og ekkert nær til
hjartna nema það komi frá hjarta. En þetta verður að vera
sameiginlegt. Fagnaðarerindið þrungið lífsalvöru boðar synd,
réttlæti og dóm, en fyrst og síðast fögnuð kærleikans, föður-
inn algóða á himnum og bræðralag mannanna á jörðu í Jesú
nafni. Stefið í hljómkviðu lífsins, ef svo má komast að orði, er:
Deus caritatis. Þannig var kenning Jesú um kærleikans Guð
fyllt lífsfögnuði, svo miklum, að hann líkti starfstíma sínum
á jörðu við brúðkaupshátíð, sjálfum sér við brúðguma og læri-
sveinum sínum við brúðkaupssveina. „Hvort geta brúðkaups-
sveinar fastað,“ mælti hann, „meðan brúðguminn er hjá þeim?"
Þennan glaða kristindóm verður að boða alveg eins og í upp-
hafi: „Tíminn er fullnaður og guðsríki er nálægt, takið sinna-
skiptum og trúið fagnaðarboðskapnum."
Bjartsýnin ein fær gjört oss brennandi í anda og veitt veg-
söguþor. Ég hefi ekki dulið þá lífsskoðun mína fyrir neinum
og mun ekki gjöra. Ég hefi rætt trú mína fyrir opnum tjöld-
um og engu leynt. Það er hollt og gott, að vér höldum fram
trúarskoðunum vorum af djörfung og jafnvel þótt oss hlaupi
kapp í kinn, ef vér aðeins gjörum það af einlægni og ástúð og
gleymum því aldrei, að í innsta eðli sínu er kristindómurinn
einskær trúarbrögð kærleikans.
Kærleikurinn á að vera kjarni þess boðskapar, er vér allir
flytjum þjóð vorri einum rómi.
Um annað það, er mestu varðar í þessum efnum, var megin-
þáttur prédikunar minnar í gær. Öll kristnin verður að sam-
einast gegn eymd og bölvi mannkynsins, jafnt leikmenn sem
prestar.
Vinur þjóðar vorrar, Manfred Björkquist, mælti fyrir