Kirkjuritið - 01.06.1956, Page 30

268
KIRKJURITIÐ
þeim þættinum, sem fyrst og fremst er fléttaður inn í köllunar-
starf þeirra, en það er þáttur hins kristilega uppeldis. Um þann
þátt þurfa þeir nú meir og betur að hugsa en nokkru sinni fyrr,
enda sinna sumir prestar honum af kostgæfni.
Ég er prestavinur og hefi átt mikil samskipti við presta alla
ævi, og þá ekki sízt á námsstjórnarárum mínum. Þeir voru og
eru víða mikil stoð og stytta skólahaldsins í sínum byggðarlög-
um og jafnan ágætir viðskiptis. En satt að segja furðaði mig oft
á því, hve sjaldan þeir heimsóttu skólana, og hvatti ég þó oft til
þess. Að sjálfsögðu eru hér á undantekningar, og þær bentu
eindregið til þess, að miklu betri árangur mundi nást í kristin-
dómfræðslu heimila og skóla, ef samvinna presta og kennara
væri nánari og meiri. Og aldrei var ég annars var en að kennar-
arnir væru fúsir til þess samstarfs og vildu gjarnan fá prestinn
í skólann. Og mér þótti sem slíkt lægi í hlutarins eðli. Þar
hitti presturinn hópinn, sem hann átti að uppfræða og síðar að
ferma. Þar var tækifærið til að ræða við börnin um kristindóms-
námið og benda þeim á eitt og annað í því sambandi, segja sögur,
sýna myndii' og vera yfirleitt hjálplegur kennaranum til þess að
gera kristindómsnámið sem ljúfast og árangursríkast. Og milh
kennara og prests mundi á þennan hátt skapast samhugur um
sitthvað, er að náminu lýtur, svo sem það, hvað helzt bæri að
leggja áherzlu á í námsbókinni, livaða sálmar skyldu einkmn
lærðir, o. s. frv. Og svo kæmi fermingarundirbúningur sem eðli-
legt framhald af starfi, sem presturinn gjörþekkti, og mundi þvl
verða honum ánægjulegra og barninu notadrýgra.
Það mætti því þykja eðlilegt, að prestarnir legðu áherzlu á að
koma í skólana sem oftast, og eiga gott samstarf við kennarana
um kristindómsnámið. Það mundi án efa verða til mikilla bóta-
Og þetta á alls staðar við að því leyti, að mikilsvert er að gott
samstarf sé milli presta og kennara um kristindómsmálin. Hitt
er aftur á móti vitanlegt, að sums staðar er ötullega unnið að
þessum málum af prestanna hálfu með sunnudagaskólahaldi,
kristilegu félagsstarfi o. fl., sem að sjálfsögðu er mikilsvert og
úgætt.
Mér virðist, að margir ungir prestar séu nú að taka til starfa