Muninn - 01.11.2002, Blaðsíða 18

18 FIMMTUDAGUR 19. DESEMBER
MUNINN
Sigurjón Kjartansson og Pétur Jóhann Sigfússon
Tveir eru
skemmtikxaftar sem
borið hafa af öðrum
í fyndni og
gamansemi, þeir
ráða báðir yfir
sérstökum
útvarpsþáttum til að
landsmenn fái að
njóta þeirra á
hverjum virkum
degi en auk þess
hafa þeir haft
ýmislegt annað fyrir
stafni sem jafnan
hefur vakið mikla eftirtekt
landsmanna. Hér er að
sjálfsögðu átt við þá félaga
Sigurjón Kjartansson og Pétur
Jóhann Sigfússon.
Allt í einu æddi blaðmaður
Munins inn í lítið herbergi þar
sem sátu þessir tveir
landsþekktu, eðajafnvel
heimsfrægu, einstaklingar sem
tóku kumpánalega á móti
óreyndum blaðamanni. Það
kom honum ekki á óvart
hversu venjulegir þeir voru, né
heldur að þeir væru vinalegir
og almennilegir við venjulegt
fólk - þótt það hafi auðvitað
verið raunin.
Sigurjón Kjartansson
Hvað ertu gera
nákvæmlega þessa dagana?
Þú spyrð stórt. En ég er
náttúrulega að stjórna mínum
daglega útvarpsþœtti, Sigurjón
Kjartansson & co á Radio X
en þess á milli geri ég
ýmislegt; ég er með uppistand
þegar svo ber undir og svo er
ég með mörg önnur járn í
eldinum, til dœmis erum við
Þorsteinn Guðmundsson búnir
að skrifa kvikmyndahandrit og
erum að vinna í því að fá það
framleitt.
Nú er margfrægt mál þitt
og Leoncie, söngkonunnar
fögru, hvernig standa málin
þar?
Ég er nú ekki alveg viss
hvernig þettafer, en hún er
búin að hóta mér lögsókn,
blessuð konan, en hvort hún
fer eitthvað lengra með það er
ekki enn vitað.
En þú veist sumsé ekki
hvers vegna hún er að hóta
þessari lögsókn?
Nei, ég er í sannleika sagt
ekki alveg viss um það, ég
held að þú verðir að spyrja
hana að því. En ég hefeftir
því tekið að það er voðalega
erfitt að vera vinur Leoncie,
ég var að kynnast hennifyrir
nokkrum vikum síðan, og á því
tímabili hef ég farið bara „to
hell and back“ og meira að
segja menn sem töldust fyrir
framan þjóðina vera vinir
Leoncie, eins og Páll Oskar
falla ekki í kramið hjá henni.
Þegar ég tók viðtal við hana
spurði ég hana einmitt: „Eruð
þið Páll Óskar ekki svakalegir
vinir?“ - „Nei“, svaraði hún
þá móðguð. Leoncie er
nefnilega óvinkona flestra.
Hvað finnst þér um Guðna
Agústsson,
1 andbúnaöarr áðherr a ?
Guðni Ágústsson er
eiginlega vinsœll afþví að
hann er svona „silly“-karl,
hann er vinsœll grínkarl og
maður gerir eiginlega ekki
mikinn mun á honum og
eftirhermunni sem hermir
alltaf eftir honum. En ég veit
svo sem ekkert hvort hann er
að standa sig eða ekki, er
hann ekki bara einhvers konar
Framsóknar-hrútur?
Ertu búinn að sigra
heiminn, og ef svo er, er það
þá eins og að spila á spil?
Já, ég er tvímælalaust búinn
að því en ég er náttúrulega
alltafað spila á þessi spil. Eg
hef sigrað heiminn, og held
svo áfram að spila á spil.
Maður er nefnilega ekki búinn
með öll trompin... aldrei.
*
Attu þér uppáhalds
útvarpsþátt, hver er það og
af hverju?
Ég verð náttúrulega að
segja að minn þáttur er í
uppáhaldi, enfyrir utan hann
eru ýmsir þættir sem hafa
verið skemmtilegir í gegnum
tíðina, þó er erfitt að nefna
einhverja sérstaka þætti
framar öðrum.
En að lokum, hvernig
höndlar þú frægðina?
Mjög illa, hún
er að stíga mér
svo til höfuðs að
það hálfa vœri
nóg. Ég geng um
með sólgleraugu
í myrkri; þetta
er ekki gott mál.
Égfer meðfólk
eins og svín, til
dæmis var
maður sem sat
með mér í
flugvél í dag og
ég hneggjaði á
En þú verður sumsé ekki
fyrir áreitni á götum úti?
Nei, ekki beinlínis, það eru
bara svona krakkar sem að
heilsa manni alltafmeð
„Blessar“. Svo hitti ég
reyndar mongólíta á
flugvellinum í dag, helvíti
hress og kátur karl, og hann
kom með þessa mjög
skemmtilegu,
snilldarspurningu, sem égfœ
mjög oft hjá þroskaheftu fólki
- sem er yndislegt fólk:
„Blessaður, þú heitir Jón
Gnarr, er það ekki?“ - „Nei,
nei“ svara ég. - „Já, en hvað
heitir hann þáfélagi þinn í
Radíusbrœðrum? “ Og svo var
ég einu sinni í sturtu í
Kópavogslauginni, ég held ég
sé stoltastur afþví, að þá var
þetta svona: „Já, blessaður,
ég bið að heilsa Sigga.“ -
„Sigga?“ spyr ég. - „Já,
Sigga Hlö“. Þetta er mitt lífí
hnotskurn.
Pétur Jóhann Sigfússon
Hvað ertu brasa þessa
dagana?
Ég er með útvarpsþátt, líkt
og Sigurjón, nema á annarri
útvarpsstöð; FM 95,7 en hann
er á morgnana, kl. hálf sjö.
Svo er ég náttúrulega með
uppistand ogferðast um
landið í því starfi. Það er í
raun það eina sem ég má tala
um.
En er ekki erfítt að vakna
svona snemma á morgnana
til að fara til vinnu?
Nei, það er ekkert erfitt.
Eða jú, ég skal viðurkenna
það að ég hefsofið yfir mig
nokkrum sinnum, eins og
landsþekkt er. En þetta er
ekkert mál efmaður vaknar,
þetta er bara ákveðin rútína
en ef eitthvað bregður út af
henni þá sefur maður yfir sig
- efégfer ekki að sofa
klukkan ellefu þá sefég yfir
mig.
Hefur þú eitthvað á móti
rauðhærðu fólki?
Nei, ég get nú ekki sagt það,
ég hefbara gaman að öllu
fólki. Eg á reyndar alveg eftir
að prófa rauðhœrða stelpu, er
kannski hœgt að redda því?
[Blaðamanni verður
hugsað til eins
aðstoðarritstjóranna en blæs
á hugmyndina.]
En hvað fínnst þér um
Davíð Oddsson?
Hann minnir bara oft á lítið
barn semfer að grenja efhann
fœr ekki það sem hann vill,
leggst í gólfið og lœtur illa þar
til eitthvað er gert í málinu.
En annars hef ég enga aðra
skoðun á honum.
Þú hefur þá ekki verið
kallaður inn á teppi til hans?
Nei, ekki ennþá, en það er
komið í markmiðabókina
mína.
Fflar þú Kiss, og hvað
fínnst þér um Komdu með á
sumardj amm-lagið?
Egfíla Kiss tvímœlalaust en
Komdu með á sumardjamm
veit ég ekki alveg með. Þetta
lag gerði einhvern veginn
útslagið. Eg get ennþá
hlustað á upprunalega lagið
með Kiss, en ég get ekki
hlustað á Komdu með á
sumardjamm, ekki lengur,
enda þurfti ég aðfara með
hann.