Kirkjuritið - 01.10.1958, Blaðsíða 21

KIRKJURXTIÐ
355
Krists, en það er ritað eins og samandregið P og X, og er sam-
ansett af tveim fyrstu stöfunum í orðinu Kristur á grísku.
Rós táknar sælu, unað og fögnuð, hún getur einnig flutt
boðskap um fegurð, sakleysi og hreinleika eftir lit og gerð.
HjartaS er tákn ástar og kærleika, ekki sízt ef yfir því
brennur bjartur og skær logi.
Kórónan minnir á veldi Krists og tign Guðs, hún getur
einnig táknað laun Guðs-bamsins, smbr. ljóð Hallgrims:
„Dýrðar kórónu dýra/Drottinn mér gefur þá.“
Þá eru grísku stafirnir A Q tákn upphafs og endis og oft
notuð aðeins nöfn þeirra Alfa og Ómega.
Ljósastikur geta táknað dyggðir kristins manns. Þríarma
ljósastika minnir þá á trú, von og kærleika.
AkkeriS er tákn vonarinnar, metaskálar tákn réttlætis og
dóms, skip með krosstré í stað siglu og segls er tákn sjálfr-
ar kirkjunnar. Og það tákn er nú að ná sinni fomu frægð
sem merki alkirkjuhreyfingarinnar.
Svona mætti lengur telja. Og enn má skapa hin fegurstu
og spaklegustu listaverk úr táknum kristins dóms. Þau eru
í senn einfaldar, barnalegar myndir, sem bamshönd getur
teiknað og mótað en fela i sér boðskap eilifrar speki og óföln-
andi fegurðar. Þessar myndir taka við, þegar orðin þrýtur
til að túlka tilbeiðslu, lotningu og ást hins mannlega hjarta.
Árelíus Níelsson.
Framtakssemi er að gera það, sem rétt er, án þess að vera sagt það. —
Elbert Hubbard.
Bentu mér á mann, sem í staðinn fyrir að vera alltaf að fjölyrða um,
hvað ætti að gera, fer og gerir það. — Elbert Hubbard.
Atlas hefði aldrei lyft jörðinni á herðar sér, ef hann hefði leitt hug-
ann að því, hvað hún er þung. -— Elbert Hubbard.