Kirkjuritið - 01.05.1959, Blaðsíða 7
KIRKJURITIÐ
197
Umhverfis ykkur eru óteljandi hættur búnar æskunni og sak-
leysinu. Gætið ykkar. Hlustið á rödd Guðs og samvizkunnar.
Breytið ekki mót betri vitund. Það er hægara að falla en rísa
upp aftur.
Eitt einasta syndar augnablik,
sá agnarpunkturinn smár
oft breytist í æfilangt eymdarstrik,
er iðrun oss vekur og tár.
í bókinni „Aumastar allra“ segir frá ungri stúlku, sem and-
varpar og grætur: Þegar ég var lítil og óhreinkaði kjólinn
minn, þá tók mamma hann og þvoði og sléttaði hann, svo að
hann varð aftur hreinn og fallegur. En nú er líkami minn orð-
inn flekkaður. Hvernig getur hann orðið hreinn á ný?
Enginn ætlar sér að verða drykkjumaður. En hversu margir
verða það gegn vilja sínum, og flest afbrot standa að einhverju
leyti í sambandi við áfengisnautn. Höndin getur flekkazt af
því alla æfi, er hún grípur vínglasið fyrsta sinni.
Eitt ráð er bezt til þess að halda höndunum hreinum. Það
er fornt, allt frá dögum hinnar fyrstu kristni og hljóðar svo:
Minnst þú Jesú Krists. Daglega lifðu kristnir menn eftir því.
Og postulinn skrifar: „Þér hafið ekki séð hann, en elskið hann
þó; þér hafið hann ekki nú fyrir augum, en trúið samt á hann.“
Svo er um marga enn í dag.
Ég veit um ungling á leið inn í hús, sem ekki skyldi. Freist
ingin var orðin honum um megn. Hann tók um handfangið til
þess að opna útidyrahurðina. Allt í einu eldroðnaði hann, sleppti
takinu og hraðaði sér burt. Af hverju? Af því að hann minnt-
sit Jesú Krists.
Ég heyrði einu sinni nemanda tala um kennara sinn. Hann
sagði: Ég get ekki hugsað mér, að nokkur maður gjöri neitt
Ijótt í návist hans.
En hvað myndi þá í návist Jesú Krists?
Hvílík vörn er minning hans, blessað nafn hans.
Óflekkaðar hendur og hreint hjarta fylgjast að. Jesús segir
einnig í Fjallræðunni: Sælir eru hjartahreinir, því að þeir munu
Guð sjá.
Fullkomlega hreint hjarta hefir þó enginn maður átt nema
hann einn. Þótt það verði á helgum stundum snortið tæru ljósi