Kirkjuritið - 01.06.1959, Síða 29

K.IRK.JUIUTIÐ
267
hans og verk eru, er honum þó þungamiðja lífs hans og starfs
aldrei í sjálfum honum, heldur alltaf utan við hann, í föðurn-
um.“
2) „Þenslan, sem sýnir sig í sambandinu milli hans og Guðs
á himnum allan starfsferil Jesú?“, þ. e. a. s. óróleikinn, sem
gengur jafnvel svo langt, að hann hrópar á krossinum: „Guð
minn, Guð minn, því hefir þú yfirgefið mig.“
Þetta tvennt á að sýna, hve líkt sé á komið með Jesú og venju-
legum manni. Báðir séu háðir Guði, og báðir eigi misjafnlega
örugga trú á Guð.
En hvernig fær Jesús þá trúað, að hann sé guðdómlegur?
Það telur Krarup byggjast á hinu siðferðilega: syndleysi Jesú;
auðmýkt hans og sjálfsfórn séu undirstaðan. Þetta sé það, sem
veiti honum rétt til að telja sig guðdómlegan. Smbr. Jóhs. 8, 44;
Matt. 11, 27nn og Jóhs. 10,17. „Það er alveg greinilegt,“ segir
Krarup, „af þessum stöðum, að Jesús telur vera innri tengsl
milli hinnar fullkomnu skyldurækni, sem á sér stað í sjálfsfórn-
inni, og hinnar fullkomnu hvíldar í Guði, sem fram kemur í
sælukenndinni." Þetta er Ritschl-stefnan: Guðdómur Jesú, ekki
sá að vera sameðlis Föðurnum frá eilífð (eins og kirkjan kenn-
ir réttilega út frá Ritningunni), heldur kærleikslíf sömu teg-
undar og Guðs. Hér kemur mismunurinn fram: annars vegar
„sannur Guð af sönnum Guði“, hins vegar guðdómlegur maður.
Svo bætist það við, að allt, sem sagt verður um Krist, skuli
vera unnt að heimfæra upp á söfnuðinn; ella væri sálarlíf hans
ekki skiljanlegt. Þess vegna segir Krarup: „Er þetta annað í
hinu stóra en það, sem vér fáum að reyna daglega í hinu smáa ?.
Það er einnig vor reynsla í lífi voru, að síngirnin gerir menn
einmana og óánægða því meir sem hún er iðkuð. — Og hins
vegar finnum vér, að það er ekkert, sem lyftir oss fremur og
fyllir oss sannari og hreinni gleði en það að geta fórnað sér
fyrir aðra, fyrir mikið málefni."
Guðdómurinn, sem hér er átt við, er ekki sá, sem kirkjan
játar: „Guð af Guði, sannur Guð af sönnum Guði.“ Heldur er
þetta skáldskapur um fagra hugsjón, góðan mann, guðinnblás-
inn. Sagan af Jesú er svo gerð að rannsóknarefni, Jesús frá
Nazaret rannsakaður frá sálfræðilegu sjónarmiði. Ritschl vildi
nota nafnið Guð um hann, en þar eð hann átti ekki við veru