Kirkjuritið - 01.10.1959, Blaðsíða 6

340
KIRKJURITIÐ
Móðir mín hefir án efa átt
sinn hlut í þessum draumum,
og hinar strjálu ferðir með
henni, helzt á hátíðum, inn til
dómkirkjunnar í Reykjavík,
voru efsta mark þess, sem ég
vissi í bernsku minni sælast
og fegurst.
Vetrartími undir handar-
jaðri séra Friðriks Friðriks-
sonar í K.F.U.M. hafði og
sterk og varanleg áhrif á trú-
arlíf mitt á barnaskólaárun-
um, og andrúmsloftið í skól-
anum sjálfum, mótað af Mor-
ten Hansen og öðrum ágætis-
mönnum.
— Sú löngun móður minnar
að styðja mig til skólalærdóms
réð þar mestu um, að hún tók
sig upp, haustið 1913, og hóf
verzlun og veitingasölu í
Reykjavík, en þá atvinnu
stundaði hún síðan með góð-
um árangri til æviloka (2. 3.
1949), eins og gamlir Reykvík-
ingar kannast við.
I fyrstu flutti ég með henni
af bernskustöðvunum, en sakn-
aði þeirra mjög, og varð það
þá að ráði, að ég vistaðist þar
til gamalla og góðra nágranna,
Guðjóns útvegsbónda á Bjarna-
stöðum og foreldra hans,
Bjarna Grímssonar frá Nesjavöllum og Þorbjargar Jónsdóttur
prests og skálds á Ólafsvöllum, Þorleifssonar. Var ég að vísu
eftir sem áður undir verndarvæng móður minnar, en á þessu
ágæta heimili naut ég umhyggju og atlætis sem í beztu foreldra-
húsum í sex ár, og þar vandist ég flestum algengum störfum