Kirkjuritið - 01.10.1959, Blaðsíða 11

Ávarp biskups
í samsæti á Hólum að kvöldi vígsludags Sigurðar vígslu-
biskups Stefánssonar.
,,Blessaður sé þessi dagur og verði hann tímadagur fyrir þjóð
vora og kristni", sagði Þórhallur biskup Bjarnarson, þegar
hann vígði Geir vígslubiskup fyrir um 50 árum.
Ég vil nota þau fallegu orð til þess að segja hug minn á þess-
ari stundu og tjá óskir mínar þér til handa, kæri, nývígði
Hólabiskup, biskupsdæminu forna og kirkju vorri allri.
Þess má kenna af þeim orðum manna, sem varðveitt eru frá
þeim degi fyrir tæpri hálfri öld, þegar fyrsta biskupsvígslan
fór fram hér í dómkirkjunni í nýjum sið, ef svo mætti að orði
kveða, eða samkv. hinum nýju lögum um vígslubiskupa, að það
þótti mikill viðburður og ánægjulegur. ,,Ég hefi alls staðar,“
segir herra Þórhallur, „rekið mig á svo ósvikinn fögnuð hér
norðanlands yfir því, sem hér á að fara fram í dag. Það er
areiðanlega annað og meira en forvitnin ein og augnagamanið,
sem safnað hefir saman þessum afarmikla mannfjölda. Hjarta-
slögin eru örari. Hlýr andvari leikur um vanga sem á blíðum
vordegi. Og hingað hnígur í dag til vígsluathafnar þessarar,
bæði frá viðstöddum og fjarstöddum, innilegur samfagnaðar-
hugur, með óskum og vonum um vaxandi endurreisn þess, sem
var, og Norðurland var svo illa og ómaklega svipt.“
Þannig fórust herra Þórhalli orð. Það má víða finna það af
orðum hans og annarra frá þessum tíma, að það voru stólarnir
fornu, virðingin fyrir þeim og ræktarsemin við þá, sem fyrst
°g fremst kölluðu á þessa ráðstöfun, lögin um vígslubiskupa
fyrir sitt hvort biskupsdæmið, og það þótti mörgum miklu mið-
Ur> að skrefið var ekki stigið og þeim ekki ákveðið setur á stól-
unum sjálfum. Þórhallur fór ekki dult með það. Hann segir: „Nú
tel ég það langmest undir sjálfum Norðlendingum komið, hvort