Kirkjuritið - 01.05.1960, Blaðsíða 11

KIRKJURITIÐ
201
..Bandarískt fólk er frjálslegt í framkomu, vinsamlegt og
skyldurækið. Trúar- og kirkjulíf er þar mjög blómlegt og traust
°g þykir það alveg sjálfsagt, að hver og einn fari reglulega í
^irkju á hverjum sunnudegi. Öll kristindómsfræðsla barna er
Þar í höndum kirkjunnar, en ekki skólanna, eins og hér hjá
okkur.“ Þetta segir Gerður Jóhannsdóttir eftir sex mánaða
dvöl í Vesturheimi.
*
Séra Jón Eyjólfsson hélt Stað í Aðalvík 1843—67. „Hann
bætti svo um menntun manna í Aðalvík, að þar var enginn
ttiaður óskrifandi, er hann fór þaðan.“ (ísl. æviskrár).
*
Steinn Stefánsson skrifar grein í síðasta hefti Menntamála
Um nýjungur í brezkum skólamálum. Þar segir: „Hin einu
beinu afskipti, sem hið opinbera hefur af námsskrá, eru þau,
að skólum er fyrirskipað að byrja hvern dag með nokkurs kon-
ar guðsþjónustu. Er það víðast í framkvæmd þannig, að sung-
inn er sálmur, lesinn kafli úr Biblíunni, farið með faðir vor og
loks sunginn sálmur á eftir.“
#
Blöðin sögðu á dögunum frá allmiklum átökum í borginni
°wa Hunta í Póllandi. Ástæðan var sú, að stjórnarvöldin
ugðust byggja skóla á lóð einni, þar sem fólkið hafði ákveðið
að reisa kirkju sína. Urðu mannvíg í þessum átökum og bar
®tjórnin og lið hennar hærra hlut, enda mun það hafa verið
e ur búið en almúginn. Þessir atburðir — eins og raunar ótal
lri — bera vott um það, að ekki er trúin neitt hégómamál
0 kinu í löndunum fyrir austan tjald.
*
Gef ég megi létta lífið þeim,
er líða og stríða í þessum táraheim.
Gef mér blessun yfir allt mitt starf,
ég treysti þér og engu kvíða þarf.
(Hildur Baldvinsdóttir).
Gísli Brynjólfsson.