Kirkjuritið - 01.11.1960, Qupperneq 4

Samstarf um œskulýðsmál.
(Synoduserindi).
Góðir áheyrendur.
t gær vígði herra biskupinn tvo guðfræðikandídata prests-
vígslu. í dag var hin íslenzka prestastefna sett, og biskup flutti
skýrslu sína í áheyrn alþjóðar, þar sem brugðið er upp mynd
í orðum og tölum af starfinu í íslenzku kirkjunni, að því leyti
sem slíkt er hægt.
Flestir prestar landsins hafa komið sér fyrir í höfuðborginni
og munu því setja sinn svip á hana, ef hægt er þá að tala um,
að 100 manns eða tæplega það setji svip sinn á 70 þús. manna
borg.
Og í kvöld og annað kvöld eru flutt úr útvarpssal erindi um
kristileg málefni, sem talin eru ofarlega á baugi í kirkjunni
í dag.
Kirkjan og prestar hennar ættu því að vera á dagskrá um
þessar mundir og júní þá sannkallaður kirkjumánuður.
Mér þótti það því eftirtektar vert, að nú fyrir ekki mjög
löngu las ég tvær greinar eða grein í einu dagblaði landsins og
skrýslu í allútbreiddu riti, þar sem komið er inn á þessi mál
og að kirkjunni vikið.
Greinarhöfundur í ágætum pistli, þar sem hann ávarpar
unga fólkið í landinu, bendir á veikleika kirkjunnar, sem sé i
sláandi ósamræmi við anda og boðskap Krists, og hún því ekki
nema að nafninu til geti kallað sig starfstæki hans.
Og skýrslusemjandinn tekur enn dýpra í árinni og telur, að
öll kristileg starfsemi hafi fjarað út í þjóðfélaginu og kirkjan
sé að verða of áhrifalítil.
Öll heilbrigð gagnrýni, sem miðar að endurbótum og hefur
ákveðið, raunhæft markmið, er holl og góð. Og á aldrei að
þagna, en gæta verður þess ætíð að vega ekki að þeim, sem a
aðeins að vekja eða ýta við með athugasemdunum.
Segjum sem svo, að kirkjan sé áhrifalítil eða áhrifalaus með
öllu. Segjum einnig, að allt hennar starf hafi fjarað út, að boð-