Kirkjuritið - 01.11.1960, Síða 27

KIRKJURITIÐ
409
deilanlegar. Sú saga verður eigi skráð hér. En orðstírinn, sem
þau Ólafur og Ingibjörg höfðu áunnið sér, meðan þau dvöldust
í byggðum Borgarfjarðar, átti eftir að minna prestshjónin frá
Lundi á mannhylli þeirra sunnanvert við Bröttubrekku og
treysta á ný vináttutengsl við héraðið fagra, þar sem þau höfðu
lokið merkum áfanga.
Séra Ólafur var maður athafna og framtakssemi. Hann var
hvort tveggja í senn vinnuglaður og vinnufús og horfði björtum
augum fram á veginn. Brátt eftir komu sína til Hjarðarholts
hóf hann markvissar framkvæmdir á staðnum með miklum
rnyndarbrag. Hann sléttaði túnið, græddi það út og jók töðu-
fall mikillega. Hann endurbyggði nálega öll hús staðarins.
Tveimur árum eftir að hann fluttist þangað, lét hann reisa
hina sérkennilegu kirkju eftir teikningu Rögnvalds Ólafssonar
húsameistara. Mun það vera fyrsta krosskirkja, sem reist var
a landi hér. Auk þess lét hann árið 1910 reisa frá grunni mynd-
arlegt tvílyft hús fyrir heimavistarskóla og stjórnaði honum
°g starfrækti næstu átta ár. Staðhæfa má, að á þeim árum
hafi lítinn bakstyrk verið að finna frá opinberum aðilum til
slíks framtaks. En óhjákvæmilega hlaut framkvæmd af þessu
tagi að bjóða heim stórlega auknu starfi og alls kyns umsvif-
arn, án þess að nokkur teljandi laun kæmu í aðra hönd. Séra
Ólafur var ekki makráður maður.
Ekki munu nemendur hafa dvalizt lengi í Hjarðarholtsskóla,
er þeir sannfærðust um það, að heimilinu var stjórnað af hús-
freyju, sem hafði til brunns að bera aðdáunarverða hæfileika:
fyrirhyggjusemi, reglusemi og góðvild, sem vakti óskipt traust.
Á herðum húsfreyjunnar hvíldi m. a. það vandasama og um-
svifamikla starf að fæða nemendur. Úr búri hennar voru borð
^taðin stundvíslega fyrir hverja máltíð hollum og vel tilreidd-
kjarnamat. Og nemendur þrifust af mat frú Ingibjargar
atl þess að kaupa stóreflis glös í lyfjabúðum full af „bætiefna-
Púlum" í ábætisrétt. Fæða sú, sem hún bar fram, veitti okkur
þá hreysti, að þá tvo vetur, sem ég dvaldist í Hjarðarholti við
hsm, voru legudagar meðal nemenda óþekkt fyrirbæri.
Jón Thoroddsen á vafalítið sinn þátt i því, að meðal Islend-
lnga hefur það viljað loða við að líta á þá sem ,,matgogga“,
Sern gera mat að umræðuefni. Þó hittumst við naumast svo
Samlir Hjarðhyltingar, að við freistumst eigi til að brjóta í