Kirkjuritið - 01.11.1960, Qupperneq 44

426
KIRKJURITIÐ
En þessi áminning virðist ná tilgangi sínum, þótt einungis
sé stöku sinnum komið til guðsþjónustu. Og frumsöfnuðurinn
virðist hafa mætt á hverjum sunnudegi og jafnvel oftar, svo
að allar áminningar urðu þá út í bláinn.
En sé litið ofurlítið dýpra en á yfirborðið til að leita orsak-
anna fyrir lítilli kirkjurækni, kemur fljótt í ljós, að allt annað
er nú talið þýðingarmeira en kirkjugangan.
Hvað er fólkið að gera á sunnudögum? Það vinnur daglangt
við húsabyggingar, garðrækt og alls konar tómstundastörf og
nær oft furðulegum árangri.
Það eyðir tíma sínum við glaum og hávaða grammófóns og
útvarpstækja í heimahúsum, það fyllir danshús og kvikmynda-
hús, leikhús og sýningarsali. Það leitar að gleði, en finnur
hana mjög takmarkað.
Með hverju ári ágerist eirðarleysi og alls konar óánægja>
sem veldur taugaveiklun, sundrung og ófriði sérstaklega a
heimilum og endar oft með algjöru örvæni og upplausn, sinnu-
leysi og geðtruflunum. Samt er fólkið alltaf að njóta svo-
nefndra skemmtana og gleðimóta.
En gæti ekki verið, að gleðin yrði sannari og hreinni, sál-
arfriðurinn traustari, hið innra jafnvægi öruggara, ef kirkju-
ræknin væri betur efld, hljóðar, helgar stundir yrðu viss og
ákveðinn þáttur í daganna rás, líkt og svefn og hvíld, matur
og drykkur?
Fæstir geta verið án reglubundins svefns um lengri tíroa>
án þess að veiklast að mun. Sálfræðingar fallast á, að þannig
sé einnig um hljóðar, helgar stundir í þögn og hugleiðslu, Þæl
vekja og styrkja, gefa einhvern innri kraft, sem ekki má an
vera, ef lifa skal hamingjusömu lífi. En auk þess göfga Þæl
og dýpka vitundarsviðið, veita beztu blómum andans t. d. aU®'
mýkt, lotningu, ástúð og tilbeiðslu svigrúm til að dafna í frlðl'
Gæti ekki verið, að kirkjugöngur gætu verið helzta grseðily1
við mörgum þeirra meina sálarlegra, siðferðilegra og líkarn'
legra, sem nú er án árangurs reynt að lækna með ótal pillum
og sprautum ?
Læknarnir ættu annars að athuga það. Ef til vill væri þa
ekki verra né þýðingarlausara rannsóknarefni en ýmislegt ann
að, sem athugað er á rannsóknarstofunum.
Árélíus Níelsson.