Kirkjuritið - 01.07.1961, Page 48

334
KIRKJURITIÐ
og leikmenn, taki að kynna sér hina háþróuðu tækni sjón-
varpsflutnings, til þess aS einhverjir verði til taks, þegar sjón-
varpið lieldur innreið sína í landið.
I setningarræðu sinni gat hiskup nokkurra nýniæla. Dr. pliil-
Róbert Ottósson liefur verið skipaður í enibætti söngmála-
stjóra, sem staðið liefur óveitt frá andláti liins ötula og far-
sæla manns Sigurðar Birkis. Það er mikið happ kirkjunni
að fá að njóta starfskrafta svo liámenntaðs rnanns sem Dr.
Róberts, sem er brennandi í andanum um fegrun messunnar
og um það, sem ef til vill skiptir mestu á þessu stigi málsins:
innleiðslu liins almenna kirkjusöngs og þátttöku safnaðarins i
guðsþjónustunni. Flutti liann fallegt og athyglisvert erindi, en
jiessir Iilutir eru enn ofnýjir til þess, að unnt sé að gera sér grein
fyrir því livert stefnir. Það er þó vissulega liöfuðnauðsyn, að
kirkjan eignist aftur almenna bænabók, þ. e. almenna messu-
söngsbók, eins og jiróf. Jóhann Hannesson minnti á; en verk-
efnið er risavaxið.
Að aflokimii jjrestastefnu tæmast göturnar aftur hér i
suðurbænum og maður saknar hinna glöðu manna. Prestarnir
hafa lialdið til starfs í sínum söfnuðum. Kjör prestanna eru
erfið og starfsaðstaða þeirra slæm; það jjekki ég af kynnuni
mínum við Jiá. Söfnuðirnir ættu því að gera rneiri kröfur til
sjálfra sín og færri til jjrestanna. En eitl vil ég minna á:
Verkefni prestsins er fyrst og fremst jiað að flytja fagnaðar-
erindið um herra kirkjunnar. Það er gamalt fagnaðarerindi,
sem á liverri öld þarf að færa í nýjan búning. En Jiessu má
ekki snúa við og prédika nýtt fagnaðarerindi í gömlum hún-
ingi.
Fyrirkomulag prestastefnunnar var með líku sniði og verið
hefur undanfarna áratugi: frantsöguerindi og síðan stutt máls-
innlegg Jieirra, sem kjósa að taka til máls. Tvennt mælir Jiess-
ari skipan í gegn og gerir raunar — að minni Iiyggju — breyt-
ingu nauðsynlega: (1) Ræður Jieirra, sem taka til máls í frjáls-
um umræðum, verða einatt sjálfstæðar, hver út af fyrir sig?
en stuðla ekki að málefnalegum umræðum um vandamálið,
sem fyrir liendi er, umræðum sem stefni að ákveðnu marki og
leiti eftir tiltekinni lausn á afmörkuðum vandamálum, og (2)
margir og raunar flestir verða með jiessu móti óvirkir hlust-