Kirkjuritið - 01.05.1962, Síða 6

Páll V. G. Kolka, lœknir:
Um daginn og veginn
Góðir heyrendur:
FYRIR réttum 40 árum vann ég sem kandidat á Beekman
Street spítalanum í New York. Spítali þessi gegndi varðþjón-
ustu að því er snerti slys og snögg sjkdómstilfelli í geysilegri
önn og umstangi verzlunarhverfisins neðarlega á Manliattan-
skaga og hafnarhverfunum á báðum jöðrum hans, og voru því
tveir sjúkrabílar alltaf hafðir tiltækilegir og kandidat fylgj-
andi hvorum þeirra. Varðþjónusta þessi gaf manni mörg tæki-
færi til að kynnast skuggahliðum stórborgarlífsins, enda var
stærsta fangelsi borgarinnar, Tlie Tombs eða Grafimar, einn-
ig í okkar umdæmi og vorum við oft sóttir þangað á kvöldin
og nóttunni, þegar fangelsislæknirinn liafði hætt sínum dag-
legu störfum, einkum til eiturlyfjaneytenda, sem þar voru
geymdir meðan mál þeirra voru í rannsókn og áður en þeir
voru sendir á eiturneytendahælið á Blackwell-eyju. Á þessum
árum var aðflutnings- og sölubann á áfengi í Bandaríkjunum,
en bannið átti stóran þátt í að koma fótunum undir þá ill-
ræmdu glæpabringi, sem vom eins og átumein í þjóðlífinu
árum saman. Hið ólöglega áfengi, einkum heimabruggið, var
oft eitrað og urðu sjúkrabílarnir oft að hirða menn, sem lágu
ofurölvi og meðvitundarlausir á götunum, en alla slíka sjúkl-
inga fluttum við á geðsjúkdómadeild Bellevue-, fátækraspítala
borgarinnar, en liann er með uni 2000 sjúkrarúm. Mátti þar
stundum á laugardagskvöldum sjá samankomna 6—7 sjúkra-
bíla, sem voru að skila af sér þessum farmi, en vesalingarnir
lágu eins og bráviði á börum og bekkjum, því að læknarnir
liöfðu ekki undan að dæla upp úr þeim og veita þeim aðra
nauðsynlega þjónustu.