Kirkjuritið - 01.05.1962, Page 13

KIRKJURITIÐ
155
an sein slík hefur engin samtök til að' vinna gegn því böli, enila
þótt K.F.U.M. liafi fyrir upprunalega forgöngu síra Friðriks
Friðrikssonar unnið ómetanlegt starf til lieilsuverndar í þessu
tilliti, bæjarfélagið sjálft a síðari árum baldið uppi tóm-
stundaheimilum og ríkið launi nú einn æskulýðsprest, en
starf hans styrkir Kirkjuráð þjóðkirkjunnar að vísu af því
fé, sem það hefur til umráða. Sainkvæmt lögum er bér í
Reykjavík svokallað safnaðarráð, skipað prestum, safnaðar-
fulltrúum og sóknarnefndarformönnum, en það virðist ekki
bafa látið liin þjóðfélagslegu vandamál sig miklu skipta eða
gert mikið til að skipuleggja samstarf milli safnaðanna í þeim
efnum né öðrum.
Sumum kann að finnast það koma úr liarðri átt, að maður,
sem á sæti í Kirkjuráði, skuli koma með þessar aðfinnslur við
starf þjóðkirkjunnar, en sá er vinur, sem til vamms segir. Um
verulega breytingu til bóta er varla að ræða, nema starfs-
kraftar kirkjunnar, verði auknir og prestum fjölgað bér eins
og lög standa til. Ég tel það lítt sæmandi að menn, sem gegna
trúnaðarstörfum innan kirkju eða safnaðar, standi á móti því,
að landslögum um það sé fvlgt.
Be ggja megin aldamótanna síðustu liélt Stúdentafélag
Reykjavíkur uppi fyrirlestrahaldi til alþýðufræðslu, ekki
hvað sízt um beilsuvarnir, og vann með því ótvírætt gagn. Nú
UPP á síðkastið liefur Tannlæknafélag íslands gert ýmislegt
til að fræða almenning um varnir gegn tannskeinmdum barna
°g á miklar þakkir skilið fyrir. Hér er Jíka til Geðverndar-
félag, sem hlýtur allt of lítinn stuðning, en þar kemur eink-
um til greina samvinna lækna, presta, sálfræðinga og kennara.
Mikill hluti sjúkdóma stafar af geðrænum orsökum að meira
eða minna leyti og á því sviði er ef til vill stærsta framtíðar-
verkefni heilbrigðisstjórnar og kirkjustjórnar.
Áheyrendur góðir:
Nú er að kveðja vetur, sem ýmsum hefur verið með erfiðara
uióti. Ég fagna vori, þótt ég bafi ekki notað þessa misseris-
skiptahugleiðingu til að hjala um lóukvak og blómailm, lield-
ur til að tala um alvörumál, sem bíða úrlausnar. Á sumrin
vex allur gróður, líka illgresið, ef það er látið afskiptalaust.
Gleðilegt sumar yður öllum, sem mál mitt heyrið.
GlcSilegt sumar.