Kirkjuritið - 01.05.1962, Side 43
Bókafregnir
Jón GuSnason:
dalamenn.
Æviskrár 1703—1961.
GcfiS út á kostnaS höfundar 1961.
Enn hefur íslenzkur prestur unuió
stórvirki á svióuni ættfræðinnar. Að
'ísu er hór hvorki uni nýliða né
fruinsmíð að ræða, heldur þvílíkast
er þaulæfð'ur hleðslumaður færir
l'jarg í vegg, seni liann hefur lengi
unnið að högum höndum af miklu
nyggjuviti og fádæma traustleika. —
Dað var hvorki óverðskuldað nc að
ófyrirsynju að höfundur - framan-
nefndrar hókar var skipaður skjala-
vörður við Þjóðskjalasafnið eftir
32ja ára prestskap, fyrst 12 ár í Döl-
Ul>i, en síðan 20 ár í Hrútafirði, þar
sem hann var horinn og barnfædd-
ur. Margir vissu að hann hafði iðkað
fræðistörf, varðandi íslenzka sögu i
þehn tómstundum, sem honuin gáf-
Ust, þegar prestsstörfin, húskapur-
’nn og kennslustörfin kölluðu ekki
að. Áhrif og árangur þeirrar iðju
sast þó ekki verulega fyrr en hann
konist að Skjalasafninu. Þó liafði
hann 1945 séð um útgáfu á hók, sem
her heitið: ÞjóShættir og œvisögur
l'(í 19. öld. MinnisblöS Finns á
Kjörseyri. En það er einhver
Jón GuSnason
skemmtilegasta og fróðlegasta hók
sinnar tegundar.
Síðustu fimmtán árin hefur séra
Jón verið mikilvirkur á þessum
vettvangi. Hér skal fyrst nefna út-
gáfu lians á sjálfsævisögu séra
Friðriks Eggerz: Úr fylsnum fyrri
aldar. Tvö bindi. Ærið hnökrólta en
margslungna og minnisverða frá-
sögu.
Þá jók séra Jón Æviskrár Páls
Eggerts Ólasonar mikillega og end-
urhætti að nokkru Vestur-íslenzkar
œviskrár.