Kirkjuritið - 01.04.1963, Blaðsíða 14

156
K I It K J U li I TI D
drepur Abel bróður siun, við liugarfar Jakobssonanna, sem
seldu bróður sinn í þrældóm. Sjáið, live dásamlegt grær á þeim
ökrum J)ar sem sáðmönnum kristinnar kirkju liefur verið bol-
að burt: Styrjaldir blóðsútbejlingar, hatur, grimmd, tortrvggni,
svik, njósnir, samningsrof, blekkingar — kalt stríð, kjarnorku-
sprengjur — ógnanir. Og menn spyrja: Á lækning þessara
draumsömu mannfélagshómopata að vera slík, að maðurinn
verði bani mannsins á jörðunni?
En vér segjum: Verið ekki hræddir. Frelsi, friður og gleði
skal verða blutskipti mannsins á jörðunni. Harðstjórarnir
bafa sinn afmarkaða tíma, svo falla þeir og gleymast. En Ijós-
ið, sem Guð tendraði með Drottni Jesú í myrkri jarðarinnar,
mun lýsa að eilífu og undir geislum þess grær miskunnsemi,
réttlæti, hreinleiki, bið varma bjartalag kærleikans, umburðar-
lyndið, friðurinn balsam líknseminnar á öll J)essi djúpu sár.