Kirkjuritið - 01.04.1963, Blaðsíða 45

Bækur
l’igibjörg Ólafsson:
KN MINNESBOK
Ótgiven av Despina Karadja 1962.
Látlaus en efnisrík og liugþekk
■uinningabók. Yönduð' svo sem bezt
■ná verða á allan hátt. Og til henn-
ar stofnaiV af mikilli ástúiV. Yiðeijí-
andi og fögur þakkarkveðja til
þeirrar einstæðu og ógleymanlegu,
kristnu konu, sem hún er lielguð.
Sex niinningargreinar: Ett harn
av Islands Kyrka e. Sigurhjörn Ein-
arsson, biskup. — Tro virksoni i
Kærlighed e. séru Bjarna Jónsson,
'ígslubiskup. — Det koin et Men-
"eske sendt av Gud e. frú Kaina
'’oulgen, fyrrv. franikvænidarstjóra
K.F.U.K. í Danuiörku. — 1 Mester-
ens hánd e. frk. Gerd Hennningsen,
fyrrv. franikvæmdarstjóra K.F.U.K.
* Noregi. — Meil Ingibjörg Ólafsson
P® besök i Finlands K.F.U.K. e. frk.
Sanni Lanipén, fyrrv. franikvæindar-
aljóra K.F.U.K. i Finnlandi. —
J janen varandra genom kiirleken e.
óespina Karadja, prinsessu. Nokkr-
ar prýðilegar niyndir.
Allar lýsu greinarnar því ljóslega,
Lvílíkur vottur meistara síns Ingi-
"jörg var, bæði i orði og verki. Hún
v’ar eins og hinar djúpu elfur, sem
falla lygnt en þungt — svo að ekk-
er> stenzt fyrir þeim og þær flytja
"leð sér uiikið frjómagn um víða
vegu. Trúarsannfæring hennar var
óbifanleg, liöndin óþreytandi lil
þjónustu á ineðan hún gat lyft
henni. Háir og lágir gleymdu ekki
samfunduui síiiuiu við liana og nutu
góðs af þeim alla ævina.
I hvaða bóp sem var, vakli hún
virðingu. Fjöbnargir einstaklingar
blessuðu liana og mörg víðfræg
menningarfélög heiðruðu bana.
Engin konu mun hufa borið liróð-
ur Islands viðar en hún.
Karailja Despina, prinsessa segir,
að vinátta þeirra bafi varað í 39 ár
og í 37 ár voru þær sainbýliskonur.
Báðuiii til fágætrar auðgunar og
gleði.
Allt, sem hefst upp úr sölu minn-
ingakversins, á samkvæmt fyrirmæl-
um prinsessunnar að renna í Minn-
ingarsjóð Ingibjargar Olafsson á Is-
landi, sem hún hefur stofnað og fal-
ið vörzlu biskupsins.
LINDIN
Útgefandi: I’restafélug Vestfjuröar,
10. ár, 1962. — Ritnefnd: Jóhannes
Pálmason, Tómas GuSmundsson,
Sigurður Kristjánsson.
Þeta rit er sem áður vestfirzku
prestunum til mikils sóma. Fáir búa
við öllu meiri einangrun og ýmis
konur erfiðleika. Það hindrar þá
samt ekki til öllu meiri samfunda