Kirkjuritið - 01.06.1963, Síða 25

KIRKJURITIÐ
263
iiuii, sem umkringdi þá á allar liliðar og deyfa tilfinningar
þeirra fyrir því. Ég lief aldrei getað skilið það, að slíkur
liugsuður sem Leibnitz skyldi geta komizt að svo aumlegri
niðurstöðu, að enda þótt lieimur þessi væri engan veginn
góður, væri liann þó sá bezti, sem við ættum völ á.
En hversu mjög sem ég sökkti mér niður í vandamál þján-
inganna í þessum heimi, J)á glataði ég þó ekki sjálfum mér
í slíkri íhugun einni saman. Ég liélt mér alltaf dauðalialdi
í ]iá liugsun, að liver maður gæti gert eittlivað ofurlítið til
Jiess að koma í veg fyrir þjáninguna. Og þannig fann ég
smátt og smátt sálu minni livíld í vitneskjunni um það, að
það er eitt — og aðeins eitt, sem við getum skilið varðandi
J'etta vandamál, og |>að er Jietta, að hverjum manni her að
stefna sínar eigin leiðir, en þó að því eina marki að reyna
að draga úr kvöl og þjáning heimsins.
Eins og mér kemur ástand mannkynsins nú fyrir sjónir,
þá er ég bölsýnn. Ég get ekki fengið mig til að telja mér
trú um, að það sé betra en það sýnist, en hið innra með
tnér er ég á Jjví, að ef við liöldum áfram eins og nú liorfir,
l)á munuin við liverfa aftur á bak til miðaldanna, en í nýj-
um skilningi J)ó. Sú andlega eymd og stundlega volæði, sem
mannkynið er nú að gefa sig á vald með Jiví að hætta að
uenna að liugsa og glata um leið Jieim liugsjónum, sem liugs-
unin skapar, finnst mér vera orðin slík, að ekki verði þar
lengur við bætt. En Jirátt fyrir það er ég bjartsýnn. Einn
þátt harnatrúar minnar hef ég varðveitt og er viss um, að
lionum verður ekki liaggað. Það er trúin á sannleikann. Ég
treysti Jiví að sá andi, sem getinn er af sannleikanum sé
sterkari en afl aðvífandi athurða. Ég hef þá skoðun, að þau
em örlög bíði mannkynsins, sem Jiað sjálft skapar sér með
l'ugarstefnu sinni og andlegu viðhorfi. Og þess vegna held
eg að Jiað þurfi ekki óhjákvæmilega að ganga sinn glötunar-
Veg á enda.
Ef því vekjast upp menn, sem gera uppreisn gegn anda
Eugsunarleysisins, menn, sem eru nógu heilsteyptir og djúp-
úðgir, til að hugsjónir siðferðilegrar viðreisnar geti geislað frá
Jieim með fullum krafti, svo að þeir kveiki þann eld and-
a«s, áhuga og starf er skapa megi nýtt hugarfar, nýtt and-
legt viðhorf meðal mannanna.
L