Kirkjuritið - 01.06.1963, Blaðsíða 44

Kirkjuritið - 01.06.1963, Blaðsíða 44
282 KIllKJUltlTH) lijá hverjum þeim, sem biður liann að koma til sín, liversu vesæll og lítilfjörlegur sem hann annars kann að vera í heims- ins augum. Mjer finnst þetta svo dýrmætt fyrir okkur sjúkl- ingana, sem ekki eigum kost á að njóta heimsins gæða og glaðværða, að við eigum kost á að njóta þeirrar gleði, sem ekki er bundin við þennan lieim, og verður enn þá full- komnari og meiri, þegar J)etta stundlega líf þrýtur. Við verð- um að reyna að undirbúa okkur svo, að við verðum hæfilegir lil að njóta liennar, við megum ómögulega án hennar vera. Við megum ekki syrgja horfna lieilsu, eins og þeir, sem enga von hafa, ,,])ví heilsuna síðar allir fá“, (sem annars trúa Kristi); líka getur margt amað að manni, þó líkaminn sje liraustur; svo er |)ví nú eins varið með hann, eins og önnur hjervistar gæði, að það er ekki nema urn stundarsakir, sem sálin skemmtir sjer við íbúð lians; jafnvel þó liann reynist liraustur fram á elliár, J)á er |>að liverfandi tími á móts við J)að, sem aldrei tekur enda. Reynum J)ess vegna til að vera hughraustir og þolinmóðir. Leitum á hans fund, sem frið- J>ægði fyrir syndir vorar, með dauða sínum á krossinum, sem liefir sagt og segir enn þá við hvern og einn líðandi mann: „komið til mín allir J)jer, sem berið þungar byrðar, og mun- uð ])jer finna hvíld sálum yðar“. Sannarlega mun J)að reyn- ast svo, að liver sá, sem með einlægri eftirlöngun leitar á Jesú fund, hann finnur við })að frið og liuggun, og öðlast þar með ])á trú, sem gefur honum ljós í stað myrkurs, von ) stað kvíða og örvæntingar. Þá von, að hann muni við enda ])essa lífs fá að koma til Guðs og frelsarans, og mega vera hjá þcim, til að lofa Guð og Jiakka honnm fyrir hans náðar- ríku handleiðslu gegnum dimma lífsins leið. Góður Guð gefi að sem flestir reyni með alvöru til að eignast |)á trú. Viðbót úr liréfi lil S. Á. Císlasonar „Tilfinningar mínar knýja mig lil að segja |)jer ögn um líðan mína. Þú hefir J)egar sýnt að J)jer er annt um mína velferð með })ví að henda mjer á það ljós, sem eitt megnar að reka hurt úr sálinni myrkur, kvíða og örvæntingu, J)egar allar loptbyggingar vonarinnar um tímanlega lukku og vel-

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.