Kirkjuritið - 01.12.1963, Qupperneq 40

Séra GuSmundur Þorsteinsson:
Kafli úr þakkarræðu
fluttur í samsæti í Brautartungu að aflokinni kirkjuvígslu á
Lundi hinn 23. júní síSastliSinn
(Síðari liluti)
Nii á þessari stundu verður þökkin ofarlega í liuga mínum.
Margir aðilar liafa liér lagt liönd á plóginn og rutt þessu góða
verki braut. Hér liefur verið unnið í kærleika og af mikilli fórn-
fýsi og kraftarnir verið samstilltir, til að ná ákveðnu marki. Og
þegar þannig er unnið, sést ævinlega skjótur og mikill árang-
ur. Kirkjan nývígða er gleðilegur vottur um fórnfúst starf og
mikla ást til heilags málefnis. Og launin hafið þið, vinir, kirkju
Krists, uppskorið ríkulega. Þau eru fólgin í verkinu sjálfu, í
vitneskjunni um að liafa veitt lielgu málefni lið.
Ég vil nú færa Þorvaldi Brynjólfssyni, kirkjusmið, innileg-
ar þakkir fyrir lians mikla og fórnfúsa starf. Að öllum öðrum
ólöstuðum á enginn jafnmiklar Jiakkir skyldar sem hann. Hann
smíðaði kirkjuna að langmestum hluta einn, lánaði vinnu sína
og auk þess allmikið efni. Vinnugleði lians var ótakmörkuð og
mér er fullkunnugt um, að liann hlífði sér hvergi við þetta verk.
Þá sktilu Lundarhjónunum, Gísla Brynjólfssyni og Sigríði Jóns-
dóttur færðar alúðarþakkir fyrir Jieirra mikla starf að málunt
kirkjubyggingarinnar og kirkjulífi þessa dals yfirleitt. Þau liafa
verið driffjaðrir við bygginguna og brennandi af áhuga á henni.
Og mér er nær að halda, að án þeirra væri engin ný kirkja
risin. Þetta er kannske nokkuð mikið sagt, en þetta vita dal-
búar Jtó jafn vel og ég. Þeim viljum við því færa okkar beztu
þakkir. Meðan kirkjan á jafn góða unnendur og liðsmenn og
nú hafa verið taldir, þarf hún ekki að óttast um framtíð sína.
Þá liafa félagasamtökin í dalnum veitt kirkjunni mikils-
verðan stuðning. Skal }>ar fyrst nefna kvenfélagið, en eins og
við vitum öll, eru konurnar jafnan líklegastar að þoka góðum