Kirkjuritið - 01.02.1965, Blaðsíða 34

KIRKJURITIÐ
128
einnig á góma á síðustu prestastefnu, enda ekki að ófyrirsynju
upp tekið, því að það niun mála sannast, að liöfuðnauðsyn sé,
að meira samræmi verði komið hér á, — og varðandi undir-
búningstímann, liygg ég að ýmsu leyti lieppilegast, að hann
liefjist eftir áramótin, þar sem því verður við komið, og þá
með því fyrst og fremst, að börnunum sé gert að sækja kirkju
reglulega og jafnframt sé vikuleg samverustund, þar sem rætt
sé sérstaklega um kirkjuhúsið, — messuna almennt og kirkju-
legar athafnir, — og svo sérstaklega þá guðsþjónustu, sem hörn-
in sóttu undanfarandi sunnudag. Fleiru mætti að sjálfsögðu
koma að í þessum tímum, en liæpið að gera ráð fyrir veruleg-
um heimaundirbúningi, vegna álags skólanna. Að loknum vor-
prófum liefjist svo lokaspretturinn, er standi 2—3 vikur. Þá
má gera ráð fvrir heimanámi og liafa börnin svo lengi daglega
sem þurfa þykir, þar sem þau liafa ekki öðru námi að sinna
þennan tíma.
Mér er ljóst, að þessu yrði erfitt að koma við lijá þeim prest-
um, sem liafa mörg hundruð fermingarbörn, en að öllu eðlilegu
á þetta þó að vera framkvæmanlegt. Og það þarf að verða ljóst,
að fermingarundirbúningurinn er annað en skólagangan og
tekur sinn tíma. Geri allir prestar liér eittlivað svipaðar kröfur,
þá fækkar og atliugasemdum, — og gagnvart þeim alls lierjar
slappleika, er einkennir nútíma uppeldi, varðar miklu að kirkj-
an láti ekki mótast þar af, lieldur sé mótandi afl, er liafi ein-
liverja stefnu og þori að fylgja henni fram, en kaupi sér ekki
stundarfrið með sífelldri eftirgjöf og eflirlæti. En það er efa-
laust, að téður slappleiki á ekki lítinn lilut að æskulýðsvanda-
málunum svokölluðu, sem nú er við að stríða. Það er nú einu
sinni svo, að börn og unglingar þurfa taumliald af liendi upP'
alendanna, ákveðna handleiðslu og leiðsögn, sem mjög skortn"
á í okkar samtíð, — sumpart vísast fyrir álirif grunnfærinnar
uppeldisfræði, — eða misskilda uppehlisfræði, sem talin liefur
verið vísindi og þar með nánast óumdeilanleg lög.
Nú má auðvitað segja, að ekki skipti liöfuðmáli, livenær
ársins fermingarundirbúningurinn fer fram, eða liversu leng1
liann stendur, — heldur liitt livert inntak lians er. Að því hef
ég þegar vikið og mun ekki fara ýtarlega út í það hér, en að