Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1967, Blaðsíða 13

Kirkjuritið - 01.01.1967, Blaðsíða 13
KIRKJURITIÐ 7 ar til þess að reyna að styrkja sín bágn bein með tíma- bærri næringu. Það er víst og satt, að trúmál em ekki horfin af dagskrá. 1 hámenningarborginni París eru starfandi yfir 10.000 astrólóg- ar5 stjörnuspámenn, og fullyrt er, að þeir séu meira sóttir og tekjubærri en læknar borgarinnar. Og þær falsspár, sem kennd- ar eru við stjömur, eru ein vænlegasta tekjulind margra blaða. t*að þarf ekki að kvíða atliafnaleysi á slíkum sviðum trú- niála, þótt sú ónauðsynlega og nytjarýra stétt, prestarnir, liyrfu •ir sogunni. Menn ræða gjarnan trúarlegar spurningar, einkum þær, sem eru á jöðrum og hæfileg Iiula livílir yfir. Trúmál geta •neð þessu móti orðið skemmtilegt tómstundagaman, ef menn geta tryggt sig gegn því að komast að niðurstöðu, taka afstöðu, sem nokkur persónuleg skuldbinding fylgir eða ábyrgð .Það er ems og Fénélon, sá vitri maður, sagði einu sinni við unga menntamenn í sinni samtíð: „Þér rökræðið ekki til þess að komast að niðurstöðu og gera eitt eða neitt, lieldur til þess að finna fleiri átyll ur til þess að efast og slá öllu á frest“. Mörg trúmálaumræða er lítið annað en leikur að orðum og niorg gagnrýni á kirkjunni aðeins flugeldasýning, og slíkar syningar eiga sér raunar stað innan kirkjunnar sjálfrar, báu bvellirnir miða að því að leiða atliygli að þeim, sem sprengir °S að því marglita neistaflugi, sem líður frá bonum út í geim- inn. Slíkt gefur engum manni fótfestu í lífinu. Það gerisl ekki einu sinni með rökræðum, þótt þær séu harla gagnlegar á sinn bátt. Jesús Kristur liöfðar ekki fyrst og fremst til ímyndunar- afls né beilafimi, liann liöfðar til viljans, samvizkunnar, hjart- ans og reynslunnar. Hann segir: Sá sem vill gjöra vilja Guðs, bann mun komast að raun um, bvort kenning mín er frá Guði. Prófaðu það í lífinu sjálfu að leita vilja Guðs í minni fylgd og bita mig lýsa þér, segir Jesús, prófaðu það að lesa Guðs orð ,ueð mér og kirkju minni, prófaðu það að biðja í mínu nafni, Profaðu fvlgja því og lilýða, sem þú þannig finnur, og þú •••unt komast að raun um, livort þetta verkar til góðs, livort ég er sannur, bvort ég er fær um að bjarga og blessa. Þetta segir Jesús. Hann leysir fjötrana fvrst, síðan gáturnar. Andvaraleysið blustar ekki, liev rir ekki þetta.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.