Kirkjuritið - 01.03.1967, Blaðsíða 23

KIRKJURITIÐ
áð„
117
“uJir en tilskyldum aldri er náð. Sumt mælir gegn, annað með
11 eins og gengur. Því lieyrist fleygt, að tilliugalíf í fornri
Herking^ s('; ag mestu úr sögunni. Ungt fólk taki strax „að
^ a sanian“ við fyrstu kynni, ef því býður svo við að horfa.
iei^ s®u draumarnir úr sögunni og ljómi ástarinnar blikni
1 fljótt. Hvað sem um það er liggur í augum uppi að þeir,
‘<ni stofna til heimilis um og innan við tvítugt, þrengja all
u> skó sinn og binda sér þunga bagga. Frelsi og leikur, sem
ið"lr æskunni J'afna3i uieir en öðrum aldursskeiðum missist
| Uokkru fyrr iit úr liöndunum en æskilegt er. Sumum kann
a valda mikilli eftirsjá síðar.
Hitt
getur vart verið deilumál, að kornungt fólk befur
uvi.u.mii, i w i rv uwui
‘ 'uarkaðri þekkingu og minni lífsreynslu en þeir, sem eru
Proska. Og fremur ólíklegt að tiltölulega nýfermdir ungl-
j .. r seu vel færir að inna vandasamansta verk bjónanna af
'’nduni, það að ala upp börn. Fæstir eru því vaxnir, þótt full-
q1 i
j. 1 ra seu og lokið bafi langskólaprófum. Orðtakið segir að
rst við þriðju tilraun kunni menn að byggja sér bús. Mörgum
þe-llSt fyrst, þegur þeir eru búnir að eignast barnabörn, að
að'l nokkl,rt skynbragð á uppeldi. Er það og þjóðarmein
°rn njóta nú miklu sjaldnar bandleiðslu þeirra ættingja
,nna en áður.
Uti eim mun meiri er þörfin á að gæta þess, sem hleypti þess-
e|^,kugleiðingum af stokkunum. Sú spurning sækir á bvort
se þörf á að fara að stofna til foreldra-námskeiða. Væri
,^u.m bjónum gefinn kostur á kvöldnámskeiðum, þar sem
j. ' lr menn leiðbeindu þeim með erindum, umræðum og ýmis
Uar Uæðslu um belztu markmið uppeldisins og möguleik-
a.tif að ná þeim.
n . i ’ Sem Rerir þessa spurningu áleitnari er sú staðreynd að
Vpl j n,ib uppeldisins virðist mörgum óljósara en áður. Því
p aUr m. a. óákveðnari lífsskoðanir og minni þekking á sið-
j.| egum bugsjónum en áður var. Áður var fólk ófrótt um
þó aUUað' en Þ3® sem snerti daglega lífið. Almenningur vissi
I ^iogglega ltvers var ætlast til ineð þeirri böfuðkröfu að
sen einn yrSi manna. Nú vita allir að þeir eiga að læra
jn 1 fiest og sækjast eftir sem beztri aðstöðu til að njóta lífs-
Oir \eU. ^*eir telja það ósýnt að líf þeirra ltafi ákveðinn tilgang,
* I*'1 hafi þeir bvorki ákveðna skvldu, né þekkingu til að