Kirkjuritið - 01.05.1967, Blaðsíða 3

Gunnar Árnason:
Sighvatur
Grímsson
Borgfirðingur
Hskólagengnir alþýðumenn liafa um aldirnar lagt meira af
Uiórkum til íslenzkra fræða en metið verður og þakkað að verð-
leikum. Og sé gætt þeirra aðstæðna, sem flestir þeirra bjuggu
\'ið verða afrek þeirra enn furðulegri.
Svo er um tvo sérstæðustu og afkastamestu fræðaþuli 19. ald-
ar5 þá Gísla Konráðsson og Sighvat Grímsson Borgfirðing. Ævi
°g örlög beggja voru sviplík. Báðir urðu að vinna hörðum
köndum á landi og sjó frá barnsaldri og fátæktin var fylgikona
^eggja til binzta dags, þó söfnuðu báðir í tómstundum svo
'tiiklum fræðasjóði að úr bonum verður ausið um ókomnar
aldir. Þótt Gísli væri forgöngumaðurinn og Siglivatur nyti
Verka lians rýrir það ekki dáðir liins síðarnefnda. Og með höf-
u^riti sínu: Prestaœvir á Islandi befur Siglivatur lagt svo gild-
311 þátt til kirkjusögu íslands, að það má vart kallast vanvirðu-
kuist hversu lítið því liefur verið á lofti haldið og er lítt kunn-
llgt flestum öðrum en grúskurum.
Hér verður ekki úr því bætt. Einvörðungu stuttlega stiklað
a t'okkru m æviatriðum Sigbvatar og birt örlítið sýnisliorn af
þessu stórvirki lians, sem þrátt fyrir auðskilda ágalla vex
ftanni þeim mun meir í augum, sem því er kynnst nánar.
Viðurnefni Siglivatar segir glöggt til um ætt bans og upp-
runa. Hann fæddist í Nýjabæ á Skipaskaga 20. desember 1840.
13