Kirkjuritið - 01.05.1967, Blaðsíða 32
KIRKJURITIÐ
222
framtíðinni, enda má segja, að þörfin sé þar meiri en í dreif-
býlinu, freistingarnar meiri, fleira, sem glepur og hrífur menn,
einkanlega unglinga, út í þá lifnaðarliætti, siði og venjur,
sem verða manninum fjötur um fót í einhverri mynd, er
torveldar lionum gönguna uin lífsins veg, svo lífið verður lion-
um brotalöm ein, það brotasilfur, sem ekki er gjaldgengt i
frjálsum og lieiðarlegum viðskiptum og samlífi manna. Þetta
liafa kirkjunnarmenn fundið og aðrir þeir, sem trúa því, að
kristin siðaboðun sé sá grundvöllur, er gefi tryggasta fótfestu
í lífinu og skapi þeim mesta lífshamingju.
Menn sjá því þörfina á betri starfsaðstöðu kirkjunnar í þétt-
býlinu og að beina kröftum hennar þar að, sem þörfin er inest
á því sviði, því liefur verið reynt að beina kröftum liennar
þangað sem fjöldinn er mestur bæði með fjölgun prestseni-
hætta þar og annarri kristilegri starfsemi svo sem unglinga-
starfi og barna, fangahjálp og þjónustu við þá, sem sjúkra-
beðinn gista. 1 nýframkomnu frumvarpi til prestakallaskipun-
ar er leitast við að bæta þar úr brýnni þörf á öllum þessuni
sviðum, sem vænta má, að verði til mikilla hóta, nái það fram
að ganga. Þar er einnig gert ráð fyrir fleiri prestsembættuin
í þéttbýlinu en nú er, enda brýn þörf, svo er þar ör fjölgun
sums staðar, eins og alþjóð er kunnugt, en það þarf raunar
enginn að láta sér bregða við það, þótt það komi sums staðar
við dreifbýlið, þar sem fólkinu fækkar stöðugt og að presta-
köllin stækki þar og séu færð saman í stærri lieildir. Þar eru
líka allt önnur viðhorf með bættum samgöngum, að einum
manni er það fært nú, sem óhugsandi var áður. Það ferðalag?
sem t. d. tók heilan dag áður er nú klukkustundar ferð. Og
jafnvel í fjórfalt víðlendari byggð er færra fólk en meðan
sveitirnar voru fullsetnar, eins og þær böfðu verið um alda-
raðir, nema við þau afbrigðilegu fyrirbæri að drepsóttn'
gengju, náttúrubamfarir og hungurdauði.
En svo ég snúi mér að frumvarpi því, uni prestakallaskipum
er ég nefndi áðan, þá gerir það ráð fyrir tilfærslum allmiklum
og fækkim prestakalla í dreifbýlinu, en fjölgun þeirra í þett-
býlinu, og hlýtur það í rauninni að vera eðlileg þróun og sjálf'
sögð út af fyrir sig, en þó ber ekki því að neita, að handahófs
virðist þar gæta í sumu eða að öðrum kosti annarlegra áhrifa-
Það virðist t. d. lítið samræmi í því að gera Sauðlauksdals-