Kirkjuritið - 01.05.1967, Blaðsíða 34

KIRKJUIIITIÐ
224
limir mýkri en dýnan, sem þá livílir. Styrk og fríðleik hnigÍDa
lijúpa dúkar. Hjartað ástalaust í munuð veilist. Uppgjört ij<’r
í eitur nautnar seilist, oflátsmælgi lirörnun þankans skýlir.
En liver neitar því, að í þessa átt þokist í þéttbýlustu byggð"
um landsins, þar sem borgarmenningin seiðir bugann með táh
sínu og blekkingum um fjárvon um eðli fram og dýrum ,,guða-
veigum“, sem bæði um leið er mesta fjárvon þjóðarinnar og
sá nagandi ormur, er veikir svo þjóðarineiðinn innanfrá, að
til auðnar liorfir, verði ekkert að gert. Það þurfa því sterk
öfl til að bamla á móti, kirkjuna með hollum siðum og trú og
kjölfestu og aðra þá aðila, sem sjá meinin og skilja orsakn'
þeirra og eiga til þá fórnarlund, að vilja bæta og laga mann-
legt líf.
Það er greinilegt, að prestakallaskipunarnefnd liefur skihð
þessi viðborf og metið þau rétt, sem vill öflugra starf kirkj-
unnar í þéttbýlinu, í borg og bæjum, engan þarf að undra,
þótt það komi niður á dreifbýlinu og að þar sé prestakölbno
steypt saman, vegna þess líka að vernefnið minnkar óbja-
kvæmilega, þegar fólkinu fækkar og auðveldast við bættar
samgöngur.
En þrátt fyrir þetta blasir sá vandi við, að á meðan presta-
fæð er, ganga þau embætti ekki út, sem í dreifbýlinu ei'U-
þéttbýlið dregur til sín, auk þess, sem sú staðreynd blasir aug"
ljóslega við, að á meðan það fyrirkomulag lielzt, sem nú gihh
ir, prestskosningar, veigra menn sér við að leggja út í langt
nám og búa sig undir prestsstarf, þar sem sækja verður undh
bögg kjósenda um staðaval og stöðu, enda bókstaflega stað-
reyndin sú, að prestsefni bafa beinlínis gefist upp á að sækja
um brauð af þeim ástæðum. Sumir þeirra sækja jafnvel aldrei
um starf á þessum vettvangi, vegna þessa fyrirkomulags, en
aðrir aðeins einu sinni eða tvisvar í mesta lagi, séu þeir ekki
hinir hamingjusömu í fyrstu atrennu eða annarri, en snúa sei
að öðrum störfum. Eru þeir þá tapaðir kirkjunni sein slíkn'
um aldur og ævi, enda eðlilegt, að mönnum ógni, að þurfa að
láta balda á sér nokkurs konar uppboð og standa sem sýning"
argripir frammi fyrir kjósendum og verða að þola af þeinn
sem aðbyllast þá ekki svívirðilegar og mannskemmandi at-
liugasemdir í lieitri kosningarhríð. Þetta kosningafyrirkoniu-
lag er áreiðanlega búið að ganga sér til búðar og sanna óhæfnJ