Kirkjuritið - 01.10.1967, Qupperneq 34

368
KIRKJUBITIÐ
liann liefur áreiðanlega oft unað við og víkkað sjón lians þótl
landið væri afskekkt.
1 Þykkvabæjarklaustri átti liann líka vísan griðastað,, þegar
Ögmundur biskup liafði komizt að raun um afstöðu lians til
Jiins nýja siðar, og Jiann varð að hrekjast úr Skálliolti liei)l1
á sínar fornu sJóðir og jafnvel Halldóra frænka lians og
gerðarkona vildi livorki sjá liann né lieyra.
Ilann dvaldist þá reyndar fyrst í Hrauni, en þar var ónief,*^
stór og lítið verksvið fyrir liann, sem hafði menntast í lönduin-
En þegar nútíma maðurinn kemur á þessar slóðir og fer þar
um með því hugarfari, að þar séu æskuslóðir siðaskiptaniaiins'
ins Gissurar Einarssonar, þá er sömu sögu að segja og uin aðia
íslenzka staði: fátt eitt, sem minnir á liorfna tíð.
Hraun í Landliroti, æskulieimiJi Gissurar, er á margan Jiatr
kostajörð, og þar liefur nútíminn liaslað sér völl og græUal
sléttur og nýleg liús setja svip á staðinn.
En norðvestur af bænum sér enn móta fyrir gömlum tóftui'1’
þar sem bærinn forni á klaustursjörðinni Hrauni mun hafa
staðið. Svartur sandurinn liefur strokið gróðurinn ofan a'
Jandinu og bert grjót úr lirundum vegg Jiorfir á vegfarandan11
eins og tómar augnatóftir.
En manni verður á að spyrja:
En klausturhólarnir undir hlíðinni segja okkur livar klaust1'
ið var, kirkjugarðurinn forni, sem enn er mjög vel varðvef1'
ur, e. t. v. sá elzti á íslandi, geymir jarðneskar leyfar forfeð1'1
lians og frænda, þ. á. m. Halldóru abbadísar og Einars foð1"
hans
Legsteinn Einars er þarna sennilega einlivers staðar uiid"
grastóftinni, en svo er sagt, að liann liafi verið sýnilegur fra"
á daga Áma Magnússonar. (PEÓ. MM. II, 278).
Og þó að það yrðu örlög klausturstaðanna í lieiniabyr”,
Gissurar, að reisn þeirra og vegur lækkaði eftir siðaskipti? l,a
var það ekki lians sök.
Þar kom til liinn kaldi Jirammur danska konungsveldis1" '
sem nú tók að seilast til meiri álirifa og sölsa undir sig eifl""
íslands.
Það var staðreynd, að Gissur Jtiskup Jagði til og fékk f)1"