Kirkjuritið - 01.12.1978, Blaðsíða 19

^j'æteilingar í prósessíu ásamt biskupl, herra Sigurgeirl. Fremstir síra Árni Þórarinsson og síra
'9urður Pétursson, síðasti prestur á Breiðabólstað.
bæta. En hann fór ekkert illa með
°kkur. Því síður urðu það vonbrigði
að kynnast Skógstrendingum.
A Skólavörðuholti
" lá ekki fyrir ykkur að verða
^osagróin vestra? Þú sóttir fljótlega
nrn Hallgrímsprestakall. Þar voru efa-
^ust ærin verkefni, - jafnvel stórt
str'ö og deilur, eins og Dungalsdeil-
... Nei, dvölin þar vestra varð ekki
i°An9- Alltaf hefur þó verið viss sökn-
ður í mér, þegar ég hef hugsað til
ektnna a Breiðabólstað. En það var
ki nema um tvennt að velja, fannst
er. annað hvort að festa rætur
arna, reyna að byggja upp staðinn -
horfurnar á því voru reyndar allt
annað en bjartar - búa um sig til
frambúðar í þessum verkahring, eða
fara á annan vettvang.
Það rifjast upp fyrir mér, að kona
mín sagði mér draum, þegar við vor-
um að draga okkur saman í alvöru
(við þekktumst frá því við vorum á
fermingaraldri). Hún var ung, þegar
hana dreymdi þennan draum, hann
var margbrotinn og mikill, en meðal
atriða í honum, sem stóðu föst í minni
hennar, var það, að henni þótti hún
vera á einhverju ferðalagi um Skóla-
vörðuholtið (það var allt autt og ó-
byggt þá) og þar var kirkja og þar var
ég.
Þetta er til gamans sagt. Nærri má
geta, að draumur sá hafði ekki áhrif á
áætlanir okkar. En það varð úr, að ég
sótti um Hallgrímsprestakall, þegar
257