Fanney - 01.05.1907, Blaðsíða 43

FANNE Y.
41
II. Bindindishreyflng.
R tímar liðu, fór mörg-
um mönnum að verða
það ljóst, að áfengir
drykkir gerðu eigi ann-
að en að leiða eymd og ógæfu
yfir mannkynið. Nokkrir þeirra
liætln þá að neyta áfengis og
leituðust við að fá aðra til að
gera slíkt hið sama. Þannig
hyrjaði hindindishreyfmgin.
Læknir nokkur og prófessor í
Fíladelfíu í Ameríku, Benjamín
Rusli að nafni, er talinn vera
sá fyrsti, sem hreyfði hindindis-
málinu. Hann rannsakaði áfengu
drykkina, álirif þeirra og afleið-
ingar, og sá, að þeir voru óheil-
næmir og óeðlilcgir mannlegum
líkama. Og af því að hann var
mannvinur mikill, sem rann til
rifja ófarir meðbræðra sinna,
þá varði hann öllum síðari hluta
æíi sinnar til þess að herjast
gegn vínnautninni. Bæði i ræð-
um og ritum leilaðist liann við
að sannfæra menn um skaðsemi
áfengra drykkja, er liann nefndi
»hinn mikla óvin líkama og
sálar«.
Árið 1785 hóf Rush baráttu
sína gegn áfenginn, og siðan
heflr lienni verið lialdið áfram
af mörgum mönnum og á mörg-
um stöðum.
í fyrstu héldu menn, að það
væri nóg að vera í hrennivíns-
hindindi, og að öl og vín væri
sakiaust eða jafnvel gagnlegt. En
brátt kom það í ljós, að svo var
ekki, heldur þvert á móti, og
að hið eina rétta væri, að neyta
engra áfengisvökva til drykkjar.
I’að var kallað albindindi.
í upphaíi voru bindindismenn
fremur fáliðaðir. Margir gerðu
gys aö þeim, kölluðu þá sér-
vitringa og fáhjána, að vera að
neita sér um víndrykki. En
hindindismenn voru gæddir ást
lil ineðhræðra sinna og sann-
færðir um sannleika og réttmæti
málelhis síns, og því þoldu þeir
með stillingu háð og spott hinna.
Nú hafa margar miljónir manna
víðsvegar um heim gengið í lið
með hindindismönnum.
III. Yínandi.
Við liöfum nú í stuttu máli
athugað, hvernig vindrykkjan
liófst og síðan hvernig hindind-
ið hyrjaði. Nú skulum við líla
dálítið á drykkina sjálfa, lil þess
að reyna að gera okkur grein
fyrir því, hvað það er, sem gerir
þá svo skaðlega, sem þeir eru,
og hvcrnig álirifum þeirra á
likamann er varið.